Przejdź do zawartości

Terence Higgins

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Terence Higgins
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1928
Lambeth

Deputowany do brytyjskiej Izby Gmin
Okres

od 15 października 1964
do 1 maja 1997

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Otho Prior-Palmer

Następca

okręg zlikwidowany

Odznaczenia
Kawaler Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)
Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1928
Lambeth

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Anglia
Igrzyska Imperium Brytyjskiego
srebro Auckland 1950 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 440 j)

Terence Langley Higgins, baron Higgins of Worthing (ur. 28 stycznia 1928 w Lambeth w Londynie[1]) – polityk brytyjskiej Partii Konserwatywnej, w młodości lekkoatleta, olimpijczyk z 1952.

Młodość i wykształcenie

[edytuj | edytuj kod]

Jest synem Reginalda Higginsa i Rose z d. Langley. W latach 1946–1948 służył w Royal Air Force[2]. Ukończył Gonville and Caius College University of Cambridge uzyskując stopień Bachelor of Arts w 1958 i Master of Arts w 1963. W międzyczasie studiował nauki ekonomiczne na Uniwersytecie Yale[3].

Kariera lekkoatletyczna

[edytuj | edytuj kod]

Specjalizował się w biegu na 400 metrów. Jako reprezentant Anglii zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 440 jardów (która biegła w składzie: Derek Pugh, John Parlett, Leslie Lewis i Higgins), a także odpadł w półfinale biegu na 440 jardów na igrzyskach Imperium Brytyjskiego w 1950 w Auckland[4].

Startując w barwach Wielkiej Brytanii na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach Higgins zajął 5. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów (Brytyjczycy biegli w zestawieniu: Lewis, Alan Dick, Higgins i Nick Stacey) oraz odpadł w ćwierćfinale biegu na 400 metrów[1].

Był wicemistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 440 jardów w 1951 oraz brązowym medalistą na tym dystansie w 1949 i 1952[5].

Rekord życiowy Higginsa w biegu na 400 metrów wynosił 47,8 s (ustanowiony 25 sierpnia 1951 w Belgradzie), a na 440 jardów 48,5 s (11 sierpnia 1951 w Londynie)[2].

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1959–1964 był ekonomistą w koncernie Unilever[3].

W 1979 został wybrany do Izby Gmin w okręgu Worthing jako poseł Partii Konserwatywnej. Pełnił tę funkcję do 1997, dziewięciokrotnie wygrywając wybory. Od 1970 do 1972 był ministrem stanu w ministerstwie skarbu, a od 1972 do 1974 finansowym sekretarzem skarbu (Financial Secretary to the Treasury) w rządzie Edwarda Heatha[6]. Od 1979 wchodził w skład Tajnej Rady[3]. 31 grudnia 1992 został mianowany Kawalerem Komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego[7].

28 października 1997 został kreowany parem dożywotnim jako baron Higgins of Worthing i zasiadł w Izbie Lordów[8]. Zrezygnował z członkostwa Izby Lordów 1 stycznia 2019[6].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego żoną od 1961 jest Rosalyn Higgins, profesor prawa międzynarodowego i była prezes Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. Mają dwoje dzieci[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Terry Higgins [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-07] (ang.).
  2. a b Michael Sheridan: Who’s Who of British International Athletes (men and women) 1945–1960. Somerset: 2010, s. 53. ISBN 978-0-9536597-5-3. (ang.).
  3. a b c d Terence Langley Higgins, Baron Higgins [online], thepeerage.com [dostęp 2020-04-14] (ang.).
  4. Terence Langley Higgins [online], thecgf.com [dostęp 2020-04-14] (ang.).
  5. AAA and National Championships Medallists – 440 yards and 400 metres [online], nuts.org.uk [dostęp 2020-04-14] (ang.).
  6. a b Lord Higgins [online], members.parliament.uk [dostęp 2020-04-14] (ang.).
  7. The London Gazette No. 53153, Supplement. „The London Gazette”, s. 7, 1992-12-31. (ang.). 
  8. The London Gazette No. 54936. „The London Gazette”, 1997-11-03. (ang.).