Przejdź do zawartości

Wywilżnowate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wywilżnowate
Drosophilidae[1]
Rondani, 1856
Ilustracja
Wywilżna karłowata (Drosophila melanogaster)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

muchówki

Podrząd

muchówki krótkoczułkie

(bez rangi) Muscomorpha
(bez rangi) Eremoneura
(bez rangi) muchówki łękoryse
(bez rangi) Schizophora
(bez rangi) Acalyptrata
Nadrodzina

Ephydroidea

Rodzina

wywilżnowate

Wywilżnowate[2][3], wywilżankowate[4] (Drosophilidae) – rodzina niewielkich owadów z rzędu muchówek pospolita w wielu częściach świata.

Długość ciała wynosi 2,5–4,5 mm. Ciało zwykle żółtawe, oczy czerwone. Opisano około 4000 gatunków[5]. Większość larw wywilżnowatych rozwija się w rozkładających się grzybach, owocach i tym podobnej materii. Część larw jest pasożytnicza lub drapieżna. Jaja są nieco podłużne, o wymiarach około 0,2×0,4 mm. Składane są na powierzchni liścia. Larwy początkowo białe, potem przybierają barwę zielonkawą. Nie opuszczają liścia do przepoczwarzenia. Cały cykl życiowy trwa około 2 tygodni[6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Do rodziny wywilżnowatych należą 2 podrodziny i 2 rodzaje o nieustalonej przynależności[7]:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Drosophilidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Przegląd wybranych rodzin i gatunków owadów. W: pod red. Barbary Wilkaniec: Entomologia. T. 2. Entomologia szczegółowa. Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010. ISBN 978-83-09-01062-3.
  3. Jiří Zahradník: Przewodnik: Owady. Warszawa: Multico, 2000, s. 304.
  4. Kazimierz Simm: Zoologia dla przyrodników i rolników. Księgarnia Akademickka, 1948, s. 566.
  5. Family Drosophilidae - Vinegar Flies. BugGuide.net, 21 grudnia 2012.
  6. DIPTERA, Drosophilidae. University of California, 12 sierpnia 2013.
  7. Amir Yassin. Phylogenetic classification of the Drosophilidae Rondani (Diptera): the role of morphology in the postgenomic era. „Systematic Entomology”. 38 (2), s. 349–364, 2013. DOI: 10.1111/j.1365-3113.2012.00665.x.