Przejdź do zawartości

Wasyl Kamenszczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wasyl Kamenszczyk
Василь Вікторович Каменщик
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1944
Nowohryhoriwka, rejon kirowohradzki

Data i miejsce śmierci

27 kwietnia 2023
Lwów

Zawód, zajęcie

architekt

Alma Mater

Politechnika Lwowska

Pomnik Iwana Franki w Wiedniu

Wasyl Wiktorowycz Kamenszczyk (ur. 14 stycznia 1944 w Nowohryhoriwce w obwodzie kirowohradzkim, zm. 27 kwietnia 2023 we Lwowie) – ukraiński architekt.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego rodzicami byli Wiktor i Marta Kamenszczykowie. Gdy był dzieckiem rodzina przeprowadziła się do Stanisławowa. Po ukończeniu szkoły średniej w 1961 roku wyjechał do Lwowa, gdzie rozpoczął studia na Wydziale Inżynierii Lądowej tamtejszej politechniki. Jego praca dyplomowa dotyczyła zastosowania teorii Le Corbusiera w radzieckiej architekturze. Dyplom ukończenia otrzymał w 1967 roku, a następnie rozpoczął pracę w Instytucie Wzornictwa Mistoproekt we Lwowie. Od 1976 roku pełnił funkcję kierownika pracowni artystycznej. Od 1990 roku był profesorem Katedry Rzeźby Monumentalnej w Lwowskiej Narodowej Akademii Sztuki. Od 2002 roku do przejścia na emeryturę w 2006 roku zajmował stanowisko głównego architekta miasta Lwów. Nadal współpracuje z Politechniką Lwowską, gdzie jest ekspertem oceniającym powstające tam projekty. Jest członkiem Związku Architektów Ukrainy, Lwowskiej Obwodowej Ligi Związków Twórczych oraz Lwowskiej Rejonowej Organizacji Memoriał.

Dorobek architektoniczny

[edytuj | edytuj kod]

Jest autorem wielu projektów architektonicznych, do najznakomitszych należy Urząd Administracji Podatkowej, Lwowski Pałac Sztuki, gmach Mistoproektu, obiekty użytku publicznego i mieszkaniowe w rejonie sichowskim, sanatorium Perłyna Prykarpattia w Truskawcu. Kierował przebudową pałacu Potockich we Lwowie, zaprojektował pomniki Iwana Franki w Iwano-Frankiwsku i w Wiedniu, Mychajła Hruszewskiego i Wjaczesława Czornowiła we Lwowie oraz Tarasa Szewczenki w Morszynie. Otrzymał tytuł Budowniczego Ukrainy.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  • Złota Nagroda Rady Ministrów ZSRR;
  • Złoty Medal WDNCh ZSRR;
  • Order Przyjaźni (Mongolia);
  • Order św. Męczenników Cyryla I Metodego
  • Order „Za wierność” im. Wasyla Stusa

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]