Przejdź do zawartości

Zbigniew Gawlik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Gawlik
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1956
Kraków

Wzrost

180 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
brąz Dortmund 1982 piłka ręczna
Przyjaźń-84
brąz Magdeburg 1984 piłka ręczna

Zbigniew Marian Gawlik (ur. 1 lipca 1956 w Krakowie[1]) – polski szczypiornista, przedsiębiorca, medalista mistrzostw świata (1982), olimpijczyk z Moskwy (1980), mistrz Polski.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Był wychowankiem Hutnika Kraków, w którego barwach występował od 1972[1]. Z krakowskim klubem wywalczył w 1977 awans do ekstraklasy, w sezonie 1977/1978 zdobył wicemistrzostwo Polski, następnie trzykrotnie z rzędu mistrzostwo Polski (sezony 1978/1979, 1979/1980 i 1980/1981) i brązowy medal MP w sezonie 1983/1984, a także Puchar Polski w 1978 i 1983[2].

W latach 1985–1994 był graczem austriackiej drużyny UHC Stockerau, z którą zdobył mistrzostwo kraju w 1986, wicemistrzostwo w 1988 oraz trzykrotnie Puchar Austrii (1988, 1989, 1990)[2].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W 1977 wystąpił na młodzieżowych mistrzostwach świata, zajmując z drużyną 7. miejsce. W reprezentacji Polski seniorów debiutował w 1978. Wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie (1980) (7. miejsce), mistrzostwach świata grupy "B" w 1981 (1. miejsce). Życiowy sukces odniósł, zdobywając w 1982 brązowy medal mistrzostw świata. W 1984 zdobył brązowy medal na zawodach Przyjaźń-84. W 1985 uczestniczył w zwycięskich dla Polski mistrzostwach świata grupy "B". Łącznie w reprezentacji Polski seniorów wystąpił w 141 spotkaniach, zdobywając 194 bramki[2].

W latach 1988–1992 wystąpił w 59 spotkaniach reprezentacji Austrii, zdobywając 138 bramek. Zagrał m.in. na mistrzostwach świata grupy "B" w 1989 (14. miejsce) i 1992 (2. miejsce, które dało Austrii pierwszy w historii awans do mistrzostw świata grupy "A")[2].

W 1993 otrzymał Diamentową Odznakę ZPRP[2].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 1994 powrócił na stałe do Polski, zamieszkał w Bielsku-Białej, gdzie prowadził działalność gospodarczą, m.in. kluby dyskotekowe[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Władysław Zieleśkiewicz, 95 lat polskiej piłki ręcznej, wyd. ZPRP, Warszawa 2013, s. 253
  2. a b c d e f Władysław Zieleśkiewicz, Zbigniew Gawlik. gracz kompletny, olimpijczyk i medalista mistrzostw Polski, w: Handball Polska, nr 7 (123)/2017, s. 44-49

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]