Przejdź do zawartości

ŁaGG-3

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ŁaGG-3
Ilustracja
ŁaGG-3 na wystawie w Moskwie w 2005 roku
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Producent

Zakłady Lotnicze Sokół

Konstruktor

Ławoczkin

Typ

samolot myśliwski i myśliwsko-bombowy

Konstrukcja

drewniana

Załoga

jedna osoba

Historia
Data oblotu

1940

Lata produkcji

1940–1944

Wycofanie ze służby

1947 (ZSRR); 1950 (Finlandia)

Dane techniczne
Napęd

12-cylindrowy silnik widlasty
Klimow WK-105PF-1

Moc

939,5 kW (1260 KM)

Wymiary
Rozpiętość

9,80 m

Długość

8,81 m

Wysokość

2,54 m

Masa
Własna

2620 kg

Startowa

3190 kg

Osiągi
Prędkość maks.

575 km/h

Prędkość wznoszenia

na wysokość 5000 m:
5 min 48 s

Pułap

9700 m

Zasięg

1000 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
– 1 × działko lotnicze SzWAK kal. 20 mm
(wbudowane w silnik)
– 2 × karabin maszynowy SzKAS kal. 7,62 mm
(w przedniej, górnej części kadłuba)
– 200 kg bomb i pocisków rakietowych
Użytkownicy
ZSRR; Finlandia
Rzuty
Rzuty samolotu

ŁaGG-3 – jednomiejscowy samolot myśliwski i przechwytujący produkcji ZSRR z czasów II wojny światowej.

Silnik WK-105PF (M-105) eksponowany w MLP w Krakowie

Projekt tego samolotu oznaczony symbolem "K", był dziełem trzech konstruktorów pracujących w zakładach nr 301 – S. A. Ławoczkina, M. I. Gudkowa i W. P. Gorbunowa. Miał to być szybki i dobrze uzbrojony samolot myśliwski o konstrukcji wykonanej z drewna. Choć przy jego budowie wykorzystano nowoczesne technologie, prototyp oznaczony I-301, który oblatano 9 kwietnia 1940 roku, wykazał wyraźny niedobór mocy. Początkowo samoloty seryjne miały zostać oznaczone ŁaGG-1, ale po zwiększeniu pojemności zbiorników paliwa postanowiono zmienić nazwę na ŁaGG-3. Produkcję seryjną uruchomiono najpierw w zakładach nr 23 (gdzie zbudowano 65 egzemplarzy), a później w zakładach nr 21, 31, 153, 165. W 1. półroczu 1941 roku zakłady nr 21 zbudowały 214, a do końca 1445 sztuk tego samolotu. Samoloty początkowo przeznaczano do służby na Dalekim Wschodzie. Jako pierwszy, w marcu 1941 roku, w samoloty te wyposażono 24. pułk myśliwski – kilka tygodni później samoloty zwrócono producentowi w celu usunięcia usterek hydrauliki podwozia.

ŁaGG-3 był dość zwrotny, ale ze względu na niekorzystny stosunek masy do mocy silnika miał słabe wznoszenie. Kiedy gwałtownie spadła jakość produkcji, piloci nadali mu przezwisko: лакированный гарантированный гроб (łakirowannyj garantirowannyj grob), czyli lakierowana gwarantowana trumna.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]
ŁaGG-3 na północnym Kaukazie, lato 1943 r.
ŁaGG-3 lotnictwa Finlandii
Zniszczony ŁaGG-3, 7 marca 1942 r.
Znaczek poczty ZSRR upamiętniający por. Timura Frunze pilota ŁaGG-3
ŁaGG-3 lotnictwa Finlandii, Mensuvaara, 9 lipca 1944 r.
Znaczek poczty ZSRR upamiętniający Wiktora Tałalichina pilota ŁaGG-3


Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]