Przejdź do zawartości

Łebno (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łebno
gromada
1954–1968
Państwo

 Polska

Województwo

gdańskie

Powiat

wejherowski

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

31 lipca 1968

Siedziba

Łebno

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

4

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

18

brak współrzędnych

Łebno – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Łebno z siedzibą GRN w Łebnie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie wejherowskim w woj. gdańskim na mocy uchwały nr 26/III/54 WRN w Gdańsku z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Łebno, Zęblewo, Łebieńska Huta i Będargowo (bez miejscowości Borowiec) ze zniesionej gminy Wielki Donimierz w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 18 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1960 do gromady Łebno włączono miejscowości Smażyno, Głodowo i Wyżne Pólko ze zniesionej gromady Smażyno w tymże powiecie[8].

31 lipca 1968 gromadę zniesiono, a jej obszar włączono do gromad: Strzepcz (miejscowości Smażyno i Wyższe Pólko) i Szemud (miejscowości Bagielnica, Będargowo, Czyściec, Głodowo, Karwino, Łączny Dół, Łebno, Łebieńska Huta, Otalżyno, Różny Dąb, Stary Młyn, Szopa, Zęblewski Młyn i Zęblewo) w tymże powiecie[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 26/III/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu wejherowskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 22 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 16, Poz. 91)
  7. Uchwała Nr 221/XLI/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Wejherowie z dnia 2 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 14, Poz. 83)
  8. Uchwała Nr 22/XII/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 8 października 1959 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w powiatach województwa gdańskiego (zatwierdzona uchwałą Nr 451/59 Rady Ministrów z dn. 19 listopada 1959 r.) (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 24 grudnia 1959 r., Nr. 7, Poz. 58)
  9. Uchwała Nr XIX/102/68 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 26 czerwca 1968 r. w sprawie zniesienia, zmiany granic oraz utworzenia niektórych gromad w sześciu powiatach województwa gdańskiego (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 31 lipca 1968 r., Nr. 11, Poz. 52)