Przejdź do zawartości

35 Dywizjon Artylerii Samobieżnej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
35 Dywizjon Artylerii Samobieżnej
Ilustracja
Oznaka rozpoznawcza
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1966[1]

Rozformowanie

1976

Dowódcy
Pierwszy

mjr dypl. Izydor Hachulski

Działania zbrojne
Operacja Dunaj
Organizacja
Numer

JW 3245[2]

Dyslokacja

Kraków Rakowice

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska powietrznodesantowe

Podległość

6 Pomorska Dywizja Powietrznodesantowa

Skład

Ftat 2/287[3]

Żołnierze 6 DPD na ASU-85

35 Dywizjon Artylerii Samobieżnej (35 das) – pododdział artylerii samobieżnej wojsk powietrznodesantowych Sił Zbrojnych PRL.

Dywizjon został sformowany w 1966 roku w Krakowie-Rakowicach, w składzie 6 Pomorskiej Dywizji Powietrznodesantowej. W końcu 1976 roku jednostka została rozwiązana.

Celem wzmocnienia 6 PDPD podczas ćwiczeń „Burza Październikowa”, z inicjatywy ówczesnego ministra obrony narodowej, marszałka Polski Mariana Spychalskiego, „wypożyczono” dywizjon ASU-85 z 7 Gwardyjskiej Dywizji Powietrznodesantowej z Kowna na Litwie. Obsługa wypożyczonych pojazdów została ubrana w polskie mundury[4].

Po raz pierwszy oficjalnie, dywizjon ASU-85 zaprezentował się na defiladzie z okazji 1000-lecia państwa polskiego 22 VII 1966 r.

Dywizjon brał udział w ćwiczeniach: „Burza Październikowa”, „Odra – Nysa 69”, „Braterstwo Broni” w 1970 r. oraz w interwencji w Czechosłowacji.

Dowódcy dywizjonu

[edytuj | edytuj kod]
  • ppłk dypl. Izydor Hachulski
  • ppłk Romuald Więcko
  • ppłk Ignacy Nejman

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego nr 059/org z 3 V 1966 i dowódcy WOW Nr 056/org z dn. 4 VI 1966.
  2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  3. O stanie osobowym 220 wojskowych i 4 pracowników cywilnych.
  4. Hubert Królikowski: 6 Pomorska Dywizja... s. 65.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]