oprzeć

oprzeć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɔpʃɛʨ̑], AS: [opšeć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. opierać)

(1.1) aspekt dokonany od: opierać

czasownik zwrotny dokonany oprzeć się (ndk. opierać się)

(2.1) aspekt dokonany od: opierać się

odmiana:

(1.1) koniugacja XI

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		oprzeć
czas przyszły prosty		oprę	oprzesz	oprze	oprzemy	oprzecie	oprą
czas przeszły	m	oparłem	oparłeś	oparł	oparliśmy	oparliście	oparli
	ż	oparłam	oparłaś	oparła	oparłyśmy	oparłyście	oparły
	n	oparłom	oparłoś	oparło
tryb rozkazujący		niech oprę	oprzyj	niech oprze	oprzyjmy	oprzyjcie	niech oprą
pozostałe formy czas zaprzeszły m oparłem był oparłeś był oparł był oparliśmy byli oparliście byli oparli byli ż oparłam była oparłaś była oparła była oparłyśmy były oparłyście były oparły były n oparłom było oparłoś było oparło było forma bezosobowa czasu przeszłego oparto tryb przypuszczający m oparłbym, byłbym oparł oparłbyś, byłbyś oparł oparłby, byłby oparł oparlibyśmy, bylibyśmy oparli oparlibyście, bylibyście oparli oparliby, byliby oparli ż oparłabym, byłabym oparła oparłabyś, byłabyś oparła oparłaby, byłaby oparła oparłybyśmy, byłybyśmy oparły oparłybyście, byłybyście oparły oparłyby, byłyby oparły n oparłobym, byłobym oparło oparłobyś, byłobyś oparło oparłoby, byłoby oparło imiesłów przymiotnikowy przeszły m oparty, nieoparty oparci, nieoparci ż oparta, nieoparta oparte, nieoparte n oparte, nieoparte imiesłów przysłówkowy uprzedni oparłszy rzeczownik odczasownikowy oparcie, nieoparcie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. opierać ndk.

rzecz. oparcie n, opór mrz

przym. oporny

związki frazeologiczne:

oprzeć sprawę o bufet / sprawa oparła się o bufet • oprzeć sprawę o stół

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: opierać

źródła: