potomstwo

potomstwo (język polski)

rodzic i potomstwo (1.2)

wymowa:

IPA: [pɔˈtɔ̃mstfɔ], AS: [potõmstfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) książk. dzieci w stosunku do rodziców

(1.2) książk. młode osobniki u zwierząt

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	potomstwo
dopełniacz	potomstwa
celownik	potomstwu
biernik	potomstwo
narzędnik	potomstwem
miejscownik	potomstwie
wołacz	potomstwo

przykłady:

(1.2) Czy zebra i osioł lub zebra i koń mogą się sparować i uzyskać potomstwo?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) progenitura, przychówek, dzieci, przest. dziatki

(1.2) młode

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. potomek ż, potomność ż

przym. potomny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) offspring, progeny
• arabski: (1.1) نسل, أولاد
• białoruski: (1.1) патомства n; (1.2) патомства n
• bułgarski: (1.1) потомство n
• chorwacki: (1.1) potomstvo n
• duński: (1.1) afkom n
• esperanto: (1.1) idaro
• francuski: (1.1) descendance ż, progéniture ż
• hawajski: (1.1) welo, keiki
• hiszpański: (1.1) descendencia ż, progenie ż, prole ż
• islandzki: (1.1) afkvæmi n
• łaciński: (1.1) progenies ż
• niemiecki: (1.1) Nachkommen n
• nowogrecki: (1.1) απόγονοι m lm
• rosyjski: (1.1) пото́мство n
• sanskryt: त्यजस्
• słowacki: (1.1) potomstvo n
• szwedzki: (1.1) avkomma w, avföda w
• tuvalu: (1.1) fanau, tama
• ukraiński: (1.1) потомство n

źródła: