Łęknica

Łęknica (język polski)

wymowa:

IPA: [wɛ̃ŋʲcˈɲiʦ̑a], AS: [u̯ẽŋʹḱńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę  ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce; zob. też Łęknica w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Łęknica	Łęknice
dopełniacz	Łęknicy	Łęknic
celownik	Łęknicy	Łęknicom
biernik	Łęknicę	Łęknice
narzędnik	Łęknicą	Łęknicami
miejscownik	Łęknicy	Łęknicach
wołacz	Łęknico	Łęknice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Łęknicy • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Łęknicy • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Łęknicy • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Łęknicy • mieszkaniec / mieszkanka Łęknicy • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Łęknicy • pochodzić z Łęknicy • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Łęknicy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: