Przejdź do zawartości

бабуля

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

бабуля (język białoruski)

[edytuj]
transliteracja:
babulâ
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) babcia, babka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. баба ż, бабка ż, бабуся ż, бабінец m
zdrobn. бабулька ż
przym. бабулін, бабульчын, бабскі, бабін
przysł. па-бабску
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Białoruski - Rodzina
źródła:
  1. Hasła babcia, babka w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 17.

бабуля (język rosyjski)

[edytuj]
transliteracja:
babulâ
wymowa:
?/i
podział przy przenoszeniu wyrazu: ба•бу́•ля
?/i
znaczenia:

rzeczownik żywotny, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. babunia (matka ojca lub matki)
(1.2) zdrobn. babunia (stara kobieta)
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ба́бушка
(1.2) ба́бушка
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) же́нщина
(1.2) же́нщина
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. праба́бушка ż, ба́бушка ż
przym. ба́бушкин
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: