Przejdź do zawartości

spirytus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

spirytus (język polski)

[edytuj]
spirytus (1.1)
wymowa:
IPA[spʲiˈrɨtus], AS[spʹirytus], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spoż. chem. wysokoprocentowy roztwór wodny alkoholu etylowego[1]; zob. też spirytus w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) butelka / kieliszek spirytusu • destylować / oczyszczać spirytus
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) roztwór
hiponimy:
(1.1) denaturat
holonimy:
meronimy:
(1.1) etanol, woda
wyrazy pokrewne:
rzecz. spirytualia nmos
zdrobn. spirytusik mrz
przym. spirytusowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Spiritusalkohol[2] < łac. spīritustchnienie, duch[3] w nawiązaniu do zwrotu spīritus vīnīduch wina
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „spirytus” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „spirytus” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.