Przejdź do zawartości

sympatyk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sympatyk (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[sɨ̃mˈpatɨk], AS[sỹmpatyk], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która z czymś lub z kimś sympatyzuje
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W ciągu ostatniego tygodnia nastąpił gigantyczny atak ze strony zarówno mediów prawicowych, sympatyków prawicy, trolli z farmy, posłów prawicy, jak i europosłów z prawicy[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) sympatyk partii
synonimy:
(1.1) zwolennik, stronnik
antonimy:
(1.1) wróg, przeciwnik
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sympatia ż, sympatyczność ż, sympatyzowanie n
forma żeńska sympatyczka ż
czas. sympatyzować ndk.
przym. sympatyczny
przysł. sympatycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. sympathizer
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: