Przejdź do zawartości

upiększać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

upiększać (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[uˈpʲjɛ̃ŋkʃaʨ̑], AS[upʹi ̯ŋkšać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. upiększyć)

(1.1) czynić coś piękniejszym, dodawać ozdobniki, dekoracje
(1.2) przen. prezentować coś korzystniejszym, lepszym niż jest faktycznie

czasownik zwrotny niedokonany upiększać się (dk. upiększyć się)

(2.1) czynić siebie samego piękniejszym, dodawać sobie ozdobniki, dekoracje
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Tego dnia w robotniczych dzielnicach domy upiększano kwiatami i czerwonymi flagami [...][1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ubarwiać, koloryzować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. pięknie
przym. przepiękny, piękny
rzecz. upięknienie n, upiększanie n, upiększenie n, piękno n, piękność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Chwalba (red.), Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.