dębnianka
dębnianka (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [dɛ̃mbʲˈɲãnka], AS: [dẽmbʹńãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • -nk-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Dębna[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dębnianka dębnianki dopełniacz dębnianki dębnianek celownik dębniance dębniankom biernik dębniankę dębnianki narzędnik dębnianką dębniankami miejscownik dębniance dębniankach wołacz dębnianko dębnianki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Dębno
- forma męska dębnianin
- przym. dębniański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „Dębno” w: Jan Grzenia, Słownik nazw własnych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, ISBN 83-01-13710-X, s. 140.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.