Przejdź do zawartości

kaptur

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
kaptur (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˈkaptur], AS[kaptur]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kraw. część płaszcza, kurtki lub bluzy służąca jako nakrycie głowy; zob. też kaptur (strój) w Wikipedii
(1.2) przen. stan mnisi
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Nie mogę przypomnieć sobie twarzy tego człowieka, gdyż miał oczy zasłonięte kapturem.
(1.2) Mniejsza, żeś państwa, trony, berła skruszył: / Będziesz tak śmiałym, żebyś kaptur ruszył?[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) nakrycie głowy
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zakapturzony mos, kapturka ż, kapturnica ż, kapturnik mos/mzw, kapturzenie n, zakapturzenie n
zdrobn. kapturek mrz
czas. kapturzyć ndk., zakapturzyć dk.
przym. kapturowy, kapturzasty, zakapturzony
ims. zakapturzony
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac.[2], st.rus. kapturъszpiczasty kołpak futrzany[3]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ignacy Krasicki: Monachomachia, pieśń I
  2. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 138.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kaptur” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.