Иһинээҕитигэр көс

Тибиэт тыла

Бикипиэдьийэ диэн сиртэн ылыллыбыт
Language name
Дойдулар: — 
Регион:
Total speakers:
Тыл системата:
Language codes
ISO 639-1: none
ISO 639-2:
ISO 639-3:
Glottolog:

Тибиэт тыла (тиб. བོད་སྐད་ — транслитерация Вайли: bod skad, саҥарыллыыта (лхаса түөлбэ тылынан): бөө ке) — Тибиэт омук тыла. КНР Тибиэт автономиялаах оройуонугар, сорох атын оройуоннарыгар, Индияҕа, Непалга уонна Бутааҥҥа тарҕаммыт тыл. Тибиэт тылынан 6 мөл кэриҥэ киһи саҥарар. Тыллар сиин тибиэт кэргэннэрин Тибиэт-биирма тылларыгар киирэр.

Возникновение литературного тибетского языка связывается с появлением письменности (древнейший памятник - надпись в монастыре Самье, 7 век) и проникновением в Тибет буддизма. Литературный язык формировался при переводах канонической литературы с санскрита (перевод Трипитаки, 8 век), в дальнейшем получил развитие в богатой литературе: исторической (Сочинения Бутона, 14 век), религиозной (Дзонхава, 14-15 века), художественной (стихи Миларепы, 11-12 века, VI Далай-ламы, 17 век).

Современный литературный тибетский язык сохранил с древнейших времен традиционную орфографию, мало изменилась грамматика, инновации касаются главным образом лексики.

Язык использует тибетское письмо, генетически восходящее к письму брахми.

Фонологические сведения

[уларыт | биики-тиэкиһи уларытыы]

Тыл морфологическэй тиибэ

[уларыт | биики-тиэкиһи уларытыы]

Для классического письменного тибетского характерны девять падежей.

Состав и характер морфологических категорий

[уларыт | биики-тиэкиһи уларытыы]

Тыл оҥоһуутун сүрүн ньымалара

[уларыт | биики-тиэкиһи уларытыы]

Тибетский относится к языкам с эргативным строем.

Для фраз характерна структура SOV.

Генетическая и ареальная характеристика лексики

[уларыт | биики-тиэкиһи уларытыы]
Бикипиэдьийэ
Бикипиэдьийэ

Бикипиэдьийэҕэ
тибиэт тылынан
салаа баар: bo: 

Халыып:Викитека