Historija međunarodnog javnog prava proučava razvoj prakse, kao i teoretskih promišljanja o međunarodnom pravu. U tom smislu se razlikuje od proučavanja historije međunarodnog privatnog prava, odnosno ustavnog prava. Iako međunarodno pravo u suvremenom smislu postoji tek od 16. vijeka, mnogi historičari međunarodnog prava u obzir uzimaju ranije fenomene kao što su koncepti koji su se razvili u odnosima starogrčkih gradova-država, kao i rimski pravni koncept poznat kao ius gentius. S druge strane, valja uzeti u obzir da ti koncepti nisu univerzalni, pa tako koncept jednakopravnosti država nije bio poznat u velikom dijelu Azije, gdje je kao oprečan primjer postojalo načelo supremacije kineskog cara.
