Gaan na inhoud

Akbar Hashemi Rafsanjani

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Ali Akbar Hashimi Bahramani Rafsanjani (Persies: علی اکبر هاشمی بهرمانی رفسنجانی) (25 Augustus 19348 Januarie 2017) was 'n Iranse politikus en skrywer wat gedien het as die vierde president van Iran van 1989 tot 1997. Rafsanjani, een van die stigtersvaders van die Islamitiese Republiek, was die hoof van die Vergadering van Deskundiges van 2007 tot 2011 toe hy besluit het om homself nie vir die pos te nomineer nie. Hy was ook die voorsitter van die Doeltreffendheidsonderskeidingsraad.

Tydens sy 40-jarige ampstermyn het Rafsanjani 'n aansienlike mag bekom. Hy het as speaker van die parlement gedien het, opperbevelvoerder tydens die Iran-Irakse Oorlog, president, en het Ali Chamenei as die opperste leier van Iran gekies.

Rafsanjani het president van Iran geword nadat hy die verkiesing in 1989 gewen het. Hy het nog 'n termyn gedien deur die verkiesing in 1993 te wen. In die 2005-verkiesing het hy vir 'n derde termyn in die amp deelgeneem en eerste in die eerste ronde van verkiesings geplaas, maar uiteindelik teen mededinger Mahmoed Ahmadinedjad in die afloop verloor. Hy en sy gesin het politieke isolasie in die gesig gestaar vir hul ondersteuning van die opposisie in 2009. Rafsanjani het aan die verkiesing vir die 2013 presidensiële verkiesing deelgeneem, maar hy is deur die Raad van Voogde gediskwalifiseer. Met Hassan Rouhani se verkiesing, waarin Rafsanjani hom openlik ondersteun het, het die Rafsanjani-gesin geleidelik hul politieke reputasie teruggekry. Rafsanjani is in 2017, ná 'n hartaanval, in 'n hospitaal in Teheran op die ouderdom van 82 oorlede. Alhoewel regeringsamptenare sy dood aan hartstilstand toegeskryf het, het sy skielike dood bespiegelings laat ontstaan ​​dat hy vermoor is. Sy familie het sterk beweer dat hy vermoor is. Verdere ondersoek het aan die lig gebring dat sy liggaam hoogs radioaktief was.

Rafsanjani is beskryf as 'n pragmatiese Islamitiese konserwatief. The Economist het hom 'n "veteraan-koningmaker" genoem. Hy het 'n kapitalistiese vryemarkposisie binnelands ondersteun, wat privatisering van staatsbeheerde nywerhede en 'n gematigde posisie internasionaal bevoordeel het, om konflik met die Verenigde State en die Weste te vermy. Hy was ook die stigter van, en een van die Raad van Trustees van, Azad Universiteit. In 2003 het Forbes sy persoonlike rykdom op meer as US$1 miljard geraam.

Bronne

[wysig | wysig bron]
  • Torbat, Akbar (2017), The Legacy Of Iran's Powerful Cleric Akbar Hashemi Rafsanjani
  • Pesaran, Evaleila, Iran's Struggle for Economic Independence: Reform and Counter-Reform in the Post-Revolutionary Era, Editor: Taylor & Francis
  • Amir Arjomand, Said, After Khomeini: Iran Under His Successors , Editor: Oxford University Press
  • Moin, Baqer, (1999) Khomeini: Life of the Ayatollah, Editor: I.B.Tauris
  • Nabavi, Negin,Iran: From Theocracy to the Green Movement, Editor: Palgrave Macmillan

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]