Gaan na inhoud

Langhium

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Periode/
sisteem
Epog/
serie
Tydsnede/
etage
M. jaar
gelede
Kwartêr Pleistoseen Gelasium jonger
Neogeen Plioseen Piasensium 2,588–3,600
Zancleum 3,600–5,332
Mioseen Messinium 5,332–7,246
Tortonium 7,246–11,608
Serravallium 11,608–13,65
Langhium 13,65–15,97
Burdigalium 15,97–20,43
Aquitanium 20,43–23,03
Paleogeen Oligoseen Chattium ouer
Die verdeling van die Neogeen (IKS).

Die Langhium is ’n chronostratigrafiese etage sowel as geologiese tydsnede van onderskeidelik die sisteem en periode Neogeen (serie/epog Mioseen). Dit verwys dus na ’n tydperk sowel as die gesteentes wat in dié tydperk gevorm het.

Die tydperk was van sowat 15,97 tot 13,82 miljoen jaar gelede.[1] Dit is voorafgegaan deur die Burdigalium en gevolg deur die Serravallium.

Naam en definisie

[wysig | wysig bron]

Die Langhium is in 1864 deur die Italiaanse geoloog Lorenzo Pareto genoem na die Italiaanse streek Langhe in Piëmont.

Die basis van die etage word gedefinieer deur die eerste voorkoms van die Foraminifera Praeorbulina glomerosa en die einde van die magnetiese chronosone C5Cn.1n, en die bokant deur die laaste voorkoms van die nannoplankton Sphenolithus heteromorphus.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Gradstein et al. (2012)

Bronne

[wysig | wysig bron]
  • (en) Gradstein, F.M.; Ogg, J.G.; Schmitz, M.D. & Ogg, G.M.; 2012: A Geologic Time Scale 2012, Elsevier, ISBN 0444594256.