Gaan na inhoud

Teoretiese chemie

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Teoretiese chemie behels die gebruik van wiskunde en rekenaars om chemiese verskynsels te verklaar en te voorspel.[1]

Die vakgebied gebruik dikwels metodes wat op kwantummeganika berus. In die ab initio-metode word geprobeer om die schrödingervergelyking op te los of die oplossings te benader. Dit lewer die golffunksies en hulle energie . lewer die waarskynlikheidsdigtheid van die deeltjie, gewoonlik die elektron wat die chemiese binding veroorsaak. Ander eienskappe kan met operatore uit die golffunksie bereken word.

In die berekening moet nogtans benaderings gebruik word. Deur die Born-Oppenheimer-benadering kan die golffunksies van dei elektrone onafhanklik van die kerne s'n beskou word.

Daar is verskeie benaderingstrategieë en sagteware om die schrödingervergelyking op te los

  1. Hartree en Fock se metode
  2. Die SCF-metode
  3. Korrelasieberekenings
  4. Die digtheidsfunksionaalteorema
  5. Semiëmpiriese metodes
  6. Kragtevelde

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. (de) "Theoretische Chemie". chemie.de.