حياة صبرى
| ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| معلومات شخصيه | ||||
| اسم الولاده | (بالعربى: عائشة عبد العال) | |||
| الميلاد | القرن 19 | |||
| الوفاة | سنة 1957 (56–57 سنة) | |||
| مواطنه |  | |||
| الزوج/الزوجه | سيد درويش (–1923) | |||
| الحياه العمليه | ||||
| المهنه | مغنيه ، وممثله | |||
| اتعلم عند | سيد درويش | |||
| المهنه | مغنيه ، وممثله | |||
| اللغات المحكيه او المكتوبه | عربى | |||
تعديل مصدري - تعديل  | ||||
حياه صبرى مغنيه مصريه. كانت تلميذة فنان الشعب سيد درويش ، وشاركته غنا و بطولات مسرحياته الأولانيه وكان قابلها سنة 1918 فى صاله من صالات شارع عماد الدين فى القاهره.
قدرت أنها تكسب رعاية سيد درويش و سجلت كتير من ألحانه علا اسطوانات أوديون و بيضافون وميشيان، منها :
- يا ورد علا فل و ياسمين
- ام اسماعيل
- عين الحسود
- ع النسوان ياسلام سلم
- يقطع فلان على علان
- دا بأف مين اللى يأللس علا بنت مصر
- ان الاوان
- يا مرحبا بك
- والله تستاهل
- مين زييى
كانت بتفتن الجماهير و هيا بتقاسم سيد درويش غنا دويتو "علا اد الليل ما يطول"، اللى اتسجل بصوت سيد درويش وحياة صبري. و برضه لحن "السقايين" اللى هو من ألحانه فى مسرحية "ولو" اللى عرضتها فرقة نجيب الريحانى سنة 1918 و اللى كتب كلماته الاديب بديع خيرى.
"شركة أوديون للاسطوانات عازت سيد درويش يسجل لها الاغنيه دى مع منيره المهديه او فتحيه احمد او نعيمه المصريه، عشان هما اشهر من حياة صبرى و صوتهم أقوا منها", بيقول "الخواجة ليفى" مدير الشركه دى. سيد درويش خاض معركه مع شركه أوديون و صاحبها ليفى عشان رفضو حياة صبرى تأدى اللحن ده معاه.
حياة صبرى كانت أكتر مغنيه حست بفداحة موت سيد درويش فى سبتمبر 1923، و عجزت بعد موته تستمر متألقة زى ما كانت فى حياته، لكن منيره المهديه و فتحيه احمد و نعيمه المصريه و غيرهم واصلو مسيرتهم الفنيه من غير اى عائق ليهم، وبدلو الملحن اللى مات، بملحنين تانين!
ابنها الوحيد استشهد فى حرب العدوان الثلاثى وكان فى الجيش المصرى, موته ضيع كيانها و قاطعت الدنيا و قعدت مع قبره لوحدها لحد ما ماتت.
حياتها[تعديل]
اتتلمذت المغنيه حياه صبرى، علا ايد سيد درويش و ابتدا تألُّقها الغنائى سنة 1924 لما اشتغلت فى فرقة أمين عطا الله. و فى سنة 1925 انضمَّت لفرقة الجزايرلى فى كازينو البوسفور، و فى نفس السنه انضمَّت لفرقة فوزى منيب فى كازينو مونت كارلو فى روض الفرج. و فى سنة 1928 عملت بصالة الأوبرا بالاسكندرية. و سنة 1932 كوَّنت حياه صبرى مع عبد اللطيف جمجوم فرقه مسرحيه اشتغلت فى كازينو ليلاس فى روض الفرج ، و مثَّلت مسرحيات قليله ، منها مسرحية «أنا و أنت»، تأليف نجيب الريحانى و بديع خيرى ، لكن الفرقه دى ما استمرتش كتير.
وفى سنة 1935 حياه صبرى كونت فرقه مسرحيه غنائيه خاصه بيها، غنت عَلَا مسرح كازينو البسفور كتير من الاسكتشات و الأغانى ل يونس القاضى، ومنها اسكتش «فاتنة الأندلس»، تلحين عبده قطر نصر، و اسكتش «عاشق الطبيعه» لنعيم مصطفى، تلحين جمال حمدى.
وفى سنة 1939 حياه صبرى كانت ضمن فرقة على الكسار اللى بتمثل فى النهار فى كازينو سان استفانو فى روض الفرج، و فى الليل فى كازينو و كباريه ماچستيك. وفى سنة 1940 كونت فرقة مسرحية غنائية فى الفيوم، كانت تعرض أعمالها فى صالة تودرى، و منها مسرحية «عشان سواد عيونها»، بطولة: يحيى المصرى، حياه صبرى، أفكار كامل، محمد يوسف، كامل محمود. و استنت حياة صبرى عَلَا قيد الحياة لحد سنة 1956، حيث كانت عضوه فى نقابة المهن التمثيليه، وتحمل عضوية رقم «314».
اغانى[تعديل]
- يا ورد علا فل و ياسمين
- ع النسوان ياسلام سلم
- بياعات اللبن
- يا مرحبا بك
- ام اسماعيل
- يقطع فلان علا علان
- دا بأف مين اللى يأللس علا بنت مصر
فيلموجرافيا[تعديل]
تمثيل
- أنا بنت ناس
فيلم 1951