Saltar al conteníu

Archilochus alexandri

De Wikipedia
Archilochus alexandri
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu: Animaliaia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Trochiliformes
Familia: Trochilidae
Xéneru: Archilochus
Especie: A. alexandri
(Bourcier & Mulsant, 1846)
Distribución
Sinonimia
Trochilus alexandri[1]
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Archilochus alexandri) ye una especie d'ave, que s'atopa en Canadá, Estaos Xuníos y Méxicu.[2]

Descripción

[editar | editar la fonte]

Mide 9 a 10 cm de llargor.[3] El so picu ye llargu, rectu y bien delgáu. El plumaxe de les partes cimeres ye verde metálicu, el de les partes inferiores blancuciu y los lladrales son verdes. El machu adultu presenta pileu y mentón negros, con un parche púrpura brillante nel gargüelu y baxu d'este y despinto un collar delgáu blancu;[4] tien cola encruciada escura. La fema presenta cola arrondada escura con puntes blanques; tien el pileu verdosu y el mentón y el gargüelu blancucios, ensin parche.

Audiu: ¡chu!

El so hábitat de cría son les les zones abiertes semiáridas, cerca de l'agua, nel oeste d'Estaos Xuníos, el noroeste de Méxicu y sur de Columbia Británica. Ye migratoria y pasa la mayor parte del iviernu nel occidente de Méxicu.

Alimentación

[editar | editar la fonte]

Aliméntase principalmente de néctar y amás de polen,[3] inseutos y arañes. Toma l'el néctar de les flores utilizando la so llingua llargo y estensible y atrapar inseutos en vuelu.

Reproducción

[editar | editar la fonte]

La fema constrúi un nial bien camufláu nun llugar protexíu nun arbustu o árbol sobre l'agua y cerca de parches de flores, usando fibres vexetales, lanillas, telarañes y liquen.[5] El nial de 4 cm de diámetru por 2,5 cm de fondura.[3] Pon dos güevos y guarar por 13 a 16 díes, mientres el machu defende puxantemente'l territoriu.[5]

Hibridismu

[editar | editar la fonte]

Un hybrid ente esta especie y el colibrí d'Ana (Calypte anna) foi llamáu Trochilus violajugulum. Tamién se sabe d'híbridos de Archilochus alexandri col colibrí de la mariña (Calypte costae).

Tien el xenoma más pequeñu ente tolos amniotes vivos, solamente 0.91 pg (910 millones par de bases).[6]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes AB
  2. Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes IUCN
  3. 3,0 3,1 3,2 Tomback, Diana F. (2000) Sierra East: Edge of the Great Basin 333. University of California Press.
  4. Kaufman, Kenn (2005) Guía de campu a les Aves de Norteamérica: 220. Houghton Mifflin Company.
  5. 5,0 5,1 Burton, L. DeVere (2009) Fish & Wildlife: Principles of Zoology and Ecology 305, fig.14-45. Cengage Learned, third edition.
  6. Gregory, T.R.. «Birds - Animal Genome Size Database». Genomesize.com. Consultáu'l 25 d'abril de 2011.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]