Эстәлеккә күсергә

Әнәс ибн Мәлик

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
20:13, 8 июнь 2018 өлгөһө; Guram52 (фекер алышыу | өлөш) ("{{УК}} {{Арабское имя|лакаб=|кунья=Абу Хамза|имя=Анас|насаб=|нисба=Хазраджи}} '''Әнә…" исемле яңы бит булдырылған)
(айырма) ← Алдағы өлгө | Ағымдағы өлгө (айырма) | Киләһе өлгө → (айырма)
Әнәс ибн Мәлик
ғәр. أنس بن مالك
Рәсем
Зат ир-ат
Гражданлыҡ  Хаҡ хәлифәт
 Өмәүиҙәр хәлифәлеге
Тыуған көнө 611[1]
Тыуған урыны Мәҙинә, Хижәз[2]
Вафат булған көнө 713[1]
Вафат булған урыны Бәсра, Өмәүиҙәр хәлифәлеге[2]
Әсәһе Умм Сулейм бинт Мильхан[d][2]
Бер туғандары аль-Бара ибн Малик[d], Абу Умайр Хафс ибн Абу Тальха[d] һәм Абдуллах ибн Абу Тальха[d]
Хәләл ефете Зайнаб бинт Анас[d]
Балалары Абу Бакр ибн Анас[d], ан-Наср ибн Анас[d] һәм Муса ибн Анас[d]
Һөнәр төрө Фаҡиһ, Мөхәддис, Раүи (хәҙис)
Эшмәкәрлек төрө Фиҡһ һәм Хәҙис ғилеме
Уҡыусылар Ибн Сирин[d], Сулейман аль-Амаш[d], Абу аль-Убейд аль-Анси[d], Ибрахим ибн Абу Абля[d], Бадиль ибн Майсира аль-Акили[d], Мухаммад ибн Яхья[d], Абу Асма ас-Сайфаль[d], Хәсән әл-Басри һәм Ғәмир әш-Шәғәби
Кемдә уҡыған Мөхәммәт (Пәйғәмбәр), Әбү Һөрәйрә, Мүғаҙ ибн Жәбәл, Әбү Ҙәр әл-Ғифәри, Сәлмән әл-Фарси, Ғабдуллаһ ибн Ғәббәс, Әбү Муса әл-Әшғари һәм Ғабдулла ибне Мәсғүд
Һуғыш/алыш Битва при Хайбаре[d], Хүнәйнә һуғышы, Мәккәне яулау һәм Осада Таифа[d]
Мисәттең/эмблеманың һүрәтләнеше
 Әнәс ибн Мәлик Викимилектә

Әнәс ибне Мәлик ибн Нәҙар әл-Хәзрәжи әл-Әнсари (ғәр. أنس بن مالك بن النَّضر الخزرجي الأنصاري‎; 612, Басра — 709, Мәккә) — Мөхәммәт Пәйғәмбәр ғәләйһиссәләмдең атаҡлы сәхәбәһе. Мәҙинә ырыуы Бәни әл-Хәзрәж сығышлы. Танылған мөхәҙҙис (хәҙистәр башҡарыусы).2286 хәҙис тапшырыуы менән дә танылған.

Әнәс ибне Мәлик

, радыйаллаһу ганһу) - Мөхәммәд пәйгамбәрнең (саләллаһу галәйһи уәссәләм) сәхабәләреннән берсе, аның хезмәтчесе. Пәйгамбәр галәйһиссәләм аңа Әбу Хәмзә куниятен бирә. .

Мәдинәдә туа. Хиҗрәттән соң, Әнәснең әнисе Умм Суләйм аны Мөхәммәдкә (саләллаһу галәйһи үәссәләм) хезмәтчесе итеп алуын сорый. Шуннан соң, Әнәс ибн Мәлик пәйгамбәрнең хезмәтләрен үти һәм шул ук вакытта дин белеме дә ала башлый. Бу вакытта аңа 10 яшь була. Беренче хәлиф Әбу Бәкер (радыйаллаһу ганһу) вакытында, Бәһрәйнгә зәкәт җыючы буларак җибәрелә. Әбу Бәкер үлеменнән соң, Мәдинәгә кайта. Гомәр (радыйаллаһу ганһу) хәлифәлеге чорында мөселман хокукы мәсьәләләре белән шөгыльләнә башлый. Күпмедер вакыттан соң, ул Бәсрага күчә, анда халыкны Ислам нигезләренә һәм мөселман хокукына өйрәтә башлый. Фарсыларга каршы сугышларда, Тухтар шәһәрен алуда катнаша. Хәлифәттә фетнә башлангач, ул каршы якларның берсенә дә кушылмый. Динилеге, Аллаһтан куркулыгы белән аерылып торган. Хәсән әл-Басри, Сөләйман Тамри, Кәтәдә, Мөхәммәд ибне Сирин әл-Әнсари, Сәет ибне Җубәйр кебек билгеле табигыйннәр аның укучылары булалар.

Пәйгамбәр (саләллаһу галәйһи уәсәләм) Әнәс ибне Мәлик өчен (радыйалаһу ганһу) «Йә Аллаһ! Аның балаларын һәм милкен арттыр, аңа озын гомер бир һәм хаталарын кичер» дип дога кыла. Әнәс бин Мәлекнең (радыйаллаһу ганһу) 80 улы һәм 2 кызы була, аның бакчасы елга ике тапкыр уңыш биргән. Ул Бәсрадан 4 чакрым ераклыктагы Таиф җирлегендә 103, башка чыганаклар буенча 107, 110 яшендә үлә һәм шунда ук күмелә.

Шулай уҡ ҡара

Сығанаҡтар

Биография

Мать Анаса, Умм Сулейм, рано приняла ислам. Из-за этого у неё произошел конфликт с мужем, безуспешно пытавшегося отвратить её от веры. Затем он уехал в Сирию и через некоторое время умер. После смерти мужа, Умм Сулейм вышла замуж за Абу Тальху[3].

Во время переселения (хиджры) пророка Мухаммада в Медину, Анасу ибн Малику было всего 10 лет[4]. Умм Салейм, привела сына к Пророку и предложила ему Анаса в качестве прислуги. Несмотря на то, что Пророк не нуждался в прислуге, не желая обидеть Умм Сулейм свои отказом, он принял Анаса в свой дом и относился к нему как к своему сыну. Служа пророку Мухаммаду, Анас аккуратно исполнял все его поручения и учился у него основам религии[3].

Анас не принимал непосредственного участия в первых сражениях мусульман так как был очень молод. В битве при Бадре он обслуживал мусульманских воинов[4]. Достигнув совершеннолетия, он принял участие в битвах при битва при Хайбаре и Хунайне. Кроме того, он участвовал также в завоевании Мекки и осаде Таифа[3].

Во время правления Праведного халифа Абу Бакра, Анас был послан собирать налог (закят) с жителей Бахрейна. После смерти халифа, он вернулся в Медину. При халифе Умаре Анас начал заниматься проблемами мусульманского права и не оставлял это дело вплоть до своей смерти[3].

Спустя некоторое время, Анас ибн Малик переехал в Басру, где он обучал жителей города основам исламской веры и права[3]. Он участвовал в завоевательных войнах с персами и был в составе мусульманских войск, занявших город Туштар[4].

В период правления третьего халифа Усмана Анас продолжал свою преподавательскую деятельность в Басре. Во время гражданской войны он не примкнул ни к одной из сторон. Анас ибн Малик никогда не мирился с тиранией и несправедливостью в обществе и не боялся открыто выступить против тирании омейядского наместника Ирака аль-Хаджжаджа[3].

Среди учеников Анаса ибн Малика были такие известные табиины, как Хасан аль-Басри, Сулейман Тамри, Катада ибн Диама, Мухаммад ибн Сирин, Саид ибн Джубайр и другие. Он умер в Басре между 709[3] и 712 годом.

Примечания

Литература

Ҡалып:Сахабы