Орша
Горад
Орша
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
О́рша — горад абласнога падпарадкавання ў Віцебскай вобласці Беларусі, адміністрацыйны цэнтр Аршанскага раёна, на р. Дняпро пры ўпадзенні ў яго р. Аршыца. У 93 км ад Віцебска. Вузел чыгунак (лініі на Мінск, Магілёў, Крычаў, Смаленск, Віцебск, Лепель) і аўтамабільных дарог. Насельніцтва 122,2 тыс. чал. (2009).
Гісторыя
Дзяцінец старажытнай Оршы размяшчаецца ў зліцця рэк Аршыцы і Дняпра (тут выяўленыя селішчы бронзавага і жалезнага вякоў). Лічыцца, што ўпершыню згадваецца ў «Аповесці мінулых гадоў» пад 1067 як Ръша, хаця гледзячы з будовы летапіснага сказу верагодней мелася на ўвазе рака Аршыца, бо паводле археалагічных даследаванняў тымчасова ў тым месцы не было горада, а толькі невялікае паселішча вясковага тыпу, якое верагодна абслугоўвала шлях з вараг у грэкі. Верагодна горад пабулаваны ў 1101—1116 кн. Глебам Менскім.[3]
З 1320-х горад у складзе ВКЛ, дзяржаўнае ўладанне, з 1560-х цэнтр павета. У 1-й пал. 14 ст. у сувязі з прымежным размяшчэннем горада вял.кн. Альгердам збудаваныя Аршанскія гарадскія ўмацаванні, у 1398—1407 па ўказе князя Вітаўта на месцы гарадзішча быў пабудаваны каменны Аршанскі замак. Падчас шматлікіх войнаў 16 ст. Орша неаднаразова руйнавалася, таму ў 1611—1614 вызваленая ад дзяржаўных падаткаў. З 1612 дзейнічаў Аршанскі езуіцкі калегіум. У 17 ст. была адным з найбуйнейшых мастацкіх цэнтраў Беларусі, у Оршы існавала 26 відаў рамёстваў. Тут працавалі разьбяры Восіп Андрэяў і Андрэй Фёдараў, гравёр Пасій, чаканшчык і залатар Апанас Турок, майстры-збройнікі і мастакі. З Оршы пісаў свае вядомыя «Лісты» (1567—1587) Ф. С. Кміта-Чарнобыльскі, адсюль паходзіць «Збор польскіх і рускіх вершаў» (кан. 17 ст.), «Аршанскі кодэкс» (1693), у 1812 у Оршы знойдзена «Аршанскае Евангелле» (кан. 12 — пач. 13 ст.). Горад меў гандлёвыя сувязі з Расіяй, Польшчай, Прыбалтыкай, быў транзітным цэнтрам, пачатковым пунктам вялікага гандлёвага шляху, які праходзіў па тэрыторыі ВКЛ з усходу на захад. У 1620 горад атрымаў магдэбургскае права. У 1630—1650-я у Оршы пры Куцеінскім Багаяўленскім манастыры працаваў друкар Спірыдон Собаль. З 1772 у складзе Расіі, цэнтр правінцыі (да 1775).
У 1880—1881 гг. дзейнічала Аршанская пенькатрапальная мануфактура, ў якой працавала 75 чалавек.
У 1812 горад захоплены французскімі войскамі. Інтэндантам Оршы быў прызначаны А. Бейль (пазней вядомы пісьменнік Стэндаль). У лістападзе 1812 падчас адступлення французы спалілі горад. У 1848 прыняты новы план забудовы. У 2-й пал. 19 ст. буйны чыгуначны вузел.
Падчас рэвалюцыі 1905—1907 гг. на Аршаншчыне ў 1906 г. адбылася Аршанская канферэнцыя сялян, якая стала пэўным крокам у палітычнай барацьбе.
З 1924 цэнтр раёна, у 1924—1930 акругі. У гады Вялікай Айчыннай вайны акупанты знішчылі прамысловыя прадпрыемствы і больш 75 % жыллёвага фонду горада.
Насельніцтва
У 2006 — 11 % насельніцтва Віцебскай вобласці. Забяспечанасць людзьмі працаздольнага ўзросту — высокая: 63 % (2006), узроставая структура насельніцтва — аптымальная, эканамічна эфектыўная.
Эканоміка
Горад з'яўляецца апорным шматфункцыянальным цэнтрам трансеўрапейскай транспартнай сеткі з развітой прамысловасцю і адносна развітой сацыяльна-культурнай сферай. Прадпрыемствы машынабудавання і металаапрацоўкі, лёгкай (РУВГП «Аршанскі льнокамбінат», фірма «Світанак», інш.), харчовы (ААТ «Аршанскі мясакамбінат», ААТ «Аршанскі мясакансервавы камбінат»), будаўнічых матэрыялаў прамысловасці. Орша — цэнтр турызму нацыянальнага значэння. Гасцініца «Орша».
Культура
Аршанскі мемарыяльны музей К. С. Заслонова, Аршанскі музей гісторыі і культуры горада, Аршанскі музей У. Караткевіча, Аршанскі этнаграфічны музей «Млын», Аршанскі музей драўлянай скульптуры разьбяра С. С. Шаўрова, гарадская выставачная зала.
Выдатныя мясціны
- агаленне горных парод «Орша» — геалагічны помнік прыроды рэспубліканскага значэння
- гарадзішча 11—13 ст.
- Аршанскі вадзяны млын
- Аршанскі касцёл святога Іосіфа
- Аршанскі манастыр трынітарыеў
- Аршанскі Багаяўленскі Куцеінскі мужчынскі манастыр
- Аршанская Ільінская царква
- Успенскі манастыр
- Аршанскі Пакроўскі мужчынскі манастыр
- будынак былой рэальнай вучэльні (пач. 20 ст.)
- Абсерваторыя Taurus-1
Галерэя
-
Куцеінская царква Св. Тройцы
-
Касцёл Св. Язэпа
-
Кляштар трынітарыяў
-
Замкавая гара
-
Калегіюм езуітаў
-
Царква Нараджэння Божай Маці
-
Вадзяны млын
-
Царква Св. Іллі
Гарады-сябры
Вядомыя асобы
- Уладзімір Караткевіч (1930—1984), беларускі пісьменнік
- Барыс Пятровіч Захарчэня, савецкі фізік
- Леанід Ігнатавіч Трушко, беларускі акцёр
- Самуэль Кміціч, аршанскі харунжы, правобраз Анджэя Кміціца ў рамане Г.Сянкевіча «Патоп»
- Юры Багушэвіч
- Мікола Купава
- Рыгор Астаф’еў
- Сяргей Вакар
- Леў Выгоцкі
- Францішак Дзеружынскі
- Самуль Кміціц
- Аляксандр Міронаў
- С. С. Палякоў (1837-1888) - вядомы канцэсіянераў і будаўнік чыгункі ў Расійскай імперыі
Зноскі
- ↑ «Дзяржаўны зямельны кадастр Рэспублікі Беларусь» (па стане на 1 студзеня 2011 г.)
- ↑ а б Вынікі перапісу 2009 года
- ↑ В. Ляўко…
Літаратура
- Асіноўскі С. Орша: залатыя стрэлы на блакітным полі / С. М. Асіноўскі. — Мн., 1997. — 428 с.
- Памяць. Орша і Аршанскі раён: гісторыка-дакументальная хроніка гарадоў і раёнаў Беларусі: у 2 кн. / рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн., 2000.
- Шынкевіч А. Аршанская даўніна / А. М. Шынкевіч. — Мн., 1992. — 141 с.
Гл. таксама
- Бітва пад Оршай
- Apraxia
- Аршанская жаночая гімназія
- Аршанскае паўстанне
- Аршанская пенькатрапальная мануфактура
- Аршанская жаночая настаўніцкая семінарыя
- Оршанский вестник
- Аршанскае права
У Сеціве
- Прыдзвінскі край — горад Орша
- Тямніцы Аршанскай лаўры//Адкуль пайшоў «Буквар»? — Газета «Культура» Антановіч Кастусь