Перайсці да зместу

Сумчаты воўк

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сумчаты воўк

Сумчатыя ваўкі (Thylacinus cynocephalus) на ілюстрацыі да Брэма
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Thylacinus cynocephalus (Harris, 1808)

Ахоўны статус

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  552591
NCBI  9275
EOL  126716
FW  234414

Су́мчаты воўк[1], тасманійскі воўк[1], тылацын[1] (Thylacinus cynocephalus) — драпежнае сумчатае млекакормячае, адзіны прадстаўнік сямейства Тылацынавыя (Thylacinidae). Належыць да вымерлых відаў.

Даўжыня цела да 130 см, хваста да 65 см. Афарбоўка шэра-жаўтаватая, па баках задняй часткі тулава 16—18 карычневых палос. Іклы і карэнныя зубы моцна развітыя. Тулава падоўжанае, канечнасці адносна кароткія, пальцаходныя, на задніх першы палец адсутнічае.

Быў пашыраны ў Аўстраліі. Пасля распаўсюджання там сабакі дынга захоўваўся да пачатку ХХ стагоддзя толькі на востраве Тасманія. Трапляўся ў лясістай мясцовасці. Апошнія звесткі пра тасманійскага ваўка адносяцца да 1940-х гадоў.

У 1999 годзе Аўстралійскі музей  (англ.) у Сіднеі спрабаваў кланіраваць звера. Затым прымалася яшчэ некалькі спроб атрымаць або ўзнавіць часткі ДНК з існых узораў[2].

Асаблівасці біялогіі

[правіць | правіць зыходнік]

Вывадковая сумка адкрываецца назад. Нараджалася да 4 дзіцянят, выношваліся ў сумцы да 3 месяцаў.

Зноскі