Парк Чалюскінцаў: розьніца паміж вэрсіямі
Створана старонка са зьместам '{{Славутасьць |Тып = Парк |Назва = Парк Чалюскінцаў |Ар...' |
→Вонкавыя спасылкі: дапаўненьне |
||
(не паказаныя 2 прамежныя вэрсіі аўтарства 2 удзельнікаў) | |||
Радок 54: | Радок 54: | ||
== Месца масавых рэпрэсіяў == |
== Месца масавых рэпрэсіяў == |
||
Паводле кнігі успамінаў беларускага пісьменніка [[Францішак Аляхновіч|Францішка Аляхновіча]] «[[У капцюрох ГПУ]]» у Камароўскім лесе адбываліся расстрэлы зьняволеных Менскай турмы НКУС<ref> |
Паводле кнігі успамінаў беларускага пісьменніка [[Францішак Аляхновіч|Францішка Аляхновіча]] «[[У капцюрох ГПУ]]» у Камароўскім лесе адбываліся расстрэлы зьняволеных Менскай турмы НКУС<ref>Аляхновіч Ф. У капцюрох ГПУ: Аповесць / Укладанне А.У.Жынкіна, Ю.Р.Чудзіна; Прадм. А. В.Бяляцкага; Паслясл. А. А. Дышлевіча. - Мн.: Маст. літ., 1994. - 238 с., партр. ISBN 5-340-01311-1.</ref>. |
||
Тэрыторыя сёньняшняга парку перад [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветнай вайной]] знаходзілася па-за межамі [[Менск]]у. У гэтай мясцовасьці з канца [[1920-я|1920-х]] гг. знаходзілася закрытая тэрыторыя, якая выкарыстоўвалася [[ОГПУ]]. З таго часу й да прыходу нямецкіх войскаў летам [[1941]] г. там адбываліся пакараньні сьмерцю й пахаваньні ахвяраў [[Рэпрэсіі ў БССР|сталінскіх рэпрэсіяў]]. Паводле меркаваньня гісторыкаў большая частка расстраляных тут людзей была пакараная сьмерцю да стварэньня месца расстрэлаў у [[Курапаты|Курапатах]] напрыканцы 1920-х і ў пачатку [[1930-я|1930-х]] гг. Дакладная лічба ахвяраў палітычнага перасьледу, якія пахаваныя тут, невядомая, мяркуецца, што яна складае некалькі тысячаў. У непасрэднай блізкасьці ад закрытай тэрыторыі паміж [[1928]] і [[1933]] гг. быў створаны Парк Чалюскінцаў, які выкарыстоўваўся як месца адпачынку. Пасьля Другой сусьветнай вайны закрытая тэрыторыя далучаная да парку адпачынку.<ref name = месцы>{{Кніга|аўтар = |частка = |загаловак = Месцы памяці ахвяраў камунізму ў Беларусі|арыгінал = |спасылка = http://www.bundesstiftung-aufarbeitung.de/download.php?file=uploads/pdf_publikationen/belarusgof.pdf|адказны = пад. рэд. Анны Камінскі |выданьне = |месца = |выдавецтва = |год = 2011|том = |старонкі = 116|старонак = 278|сэрыя = |isbn = |наклад = }}</ref> |
|||
Масавыя расстрэлы і пахаваньні ахвяраў [[Рэпрэсіі ў БССР|сталінскіх рэпрэсіяў]] праводзіліся ў паўднёва-ўсходняй частцы парку. У памяць аб нявінных ахвярах на месцы пахаваньняў ўсталяваны памятны крыж<ref>[http://www.qwas.ru/belarus/ucpb/id_52588/ Менск: у парку Чалюскінцаў ушанавалі ахвяраў сталінскіх рэпрэсіяў]</ref>. |
|||
Невялікая капліца ахвярам ОГПУ/НКВД была пабудаваная ў [[1990]] годзе, паводле ініцыятывы [[Беларускі Народны Фронт Адраджэньне|Беларускага Народнага Фронту]], [[Мартыралёг Беларусі|Мартыралёгу Беларусі]] й пісьменьніка [[Вассіль Хомчанка|Васіля Хомчанкі]]. Спраектаваны паводле распрацовак [[Уладзімер Слабодчыкаў|Уладзімера Слабодчыкава]] мэмарыяльны знак вышынёй у два мэтры зроблены з дрэва, у яго цэнтры знаходзіцца чатырохканцовы крыж.<ref name = месцы/> |
|||
⚫ | |||
{{Зноскі}} |
|||
== Другая сусьветная вайна == |
|||
Падчас Другой сусьветнай вайны на тэрыторыі сёньняшняга парку знаходзіўся лягер ваеннапалонных, створаны [[Вэрмахт]]ам, у якім памерлі тысячы [[Рабоча-Сялянская Чырвоная Армія|чырвонаармейцаў]]. Іх целы былі закапаныя ў ананімных брацкіх магілах. Пасьля вызваленьня Менску ў [[1944]] г. тэрыторыя лягеру была далучаная да Парку Чалюскінцаў. Парэшткі забітых падчас ваенных гадоў людзей былі перанесеныя ў брацкую магілу, якая знаходзіцца паблізу брацкіх магілаў, створаных НКВД. У [[1955]] г. у гонар загінулых чырвонаармейцаў створаны мэмарыял, магілы абкладзеныя камянямі.<ref name = месцы/> |
|||
== Крыніцы й заўвагі == |
|||
⚫ | |||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
||
* [http://parki.by/All-parks/2 Гісторыя парку] {{ref-ru}} |
* [http://parki.by/All-parks/2 Гісторыя парку] {{ref-ru}} |
||
* [http://kyky.org/places/karta-minskih-repressiy-10-strashnyh-mest-svyazannyh-s-nkvd Карта минских репрессий. 10 страшных мест, связанных с НКВД] // kyky.org {{ref-ru}} |
|||
{{Гісторыка-культурная каштоўнасьць Рэспублікі Беларусь|713Г000153}} |
{{Гісторыка-культурная каштоўнасьць Рэспублікі Беларусь|713Г000153}} |
Цяперашняя вэрсія на 14:54, 17 лістапада 2017
Парк | |
Парк Чалюскінцаў
| |
Уваход у парк
| |
Краіна | Беларусь |
Горад | Менск |
Каардынаты | 53°55′19″ пн. ш. 27°37′00″ у. д. / 53.92194° пн. ш. 27.616667° у. д.Каардынаты: 53°55′19″ пн. ш. 27°37′00″ у. д. / 53.92194° пн. ш. 27.616667° у. д. |
Дата заснаваньня | 1928 |
Статус | Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь |
Парк Чалюскінцаў | |
Парк Чалюскінцаў на Вікісховішчы |
Парк Чалюскінцаў — парк культуры й адпачынку ў цэнтры Менску недалёка ад плошчы Калініна і станцыі мэтро Парк Чалюскінцаў. Месьціцца паміж праспэктам Незалежнасьці й вуліцай Макаёнка, на сёньняшні дзень займае плошчу ў 78 гектараў.
Побач з паркам знаходзяцца Дзіцячая чыгунка й Батанічны сад.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Раней на месцы парку размяшчаўся лясны масіў, які называлі «Камароўскі лес», ці Лес Ваньковіча, таму першапачаткова планавалася назва «Камароўскі парк». Парк быў перайменаваны ў 1934 годзе ў Парк чалюскінцаў у гонар удзельнікаў экспэдыцыі на параходзе «Чалюскін».
Месца масавых рэпрэсіяў
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Паводле кнігі успамінаў беларускага пісьменніка Францішка Аляхновіча «У капцюрох ГПУ» у Камароўскім лесе адбываліся расстрэлы зьняволеных Менскай турмы НКУС[1].
Тэрыторыя сёньняшняга парку перад Другой сусьветнай вайной знаходзілася па-за межамі Менску. У гэтай мясцовасьці з канца 1920-х гг. знаходзілася закрытая тэрыторыя, якая выкарыстоўвалася ОГПУ. З таго часу й да прыходу нямецкіх войскаў летам 1941 г. там адбываліся пакараньні сьмерцю й пахаваньні ахвяраў сталінскіх рэпрэсіяў. Паводле меркаваньня гісторыкаў большая частка расстраляных тут людзей была пакараная сьмерцю да стварэньня месца расстрэлаў у Курапатах напрыканцы 1920-х і ў пачатку 1930-х гг. Дакладная лічба ахвяраў палітычнага перасьледу, якія пахаваныя тут, невядомая, мяркуецца, што яна складае некалькі тысячаў. У непасрэднай блізкасьці ад закрытай тэрыторыі паміж 1928 і 1933 гг. быў створаны Парк Чалюскінцаў, які выкарыстоўваўся як месца адпачынку. Пасьля Другой сусьветнай вайны закрытая тэрыторыя далучаная да парку адпачынку.[2]
Невялікая капліца ахвярам ОГПУ/НКВД была пабудаваная ў 1990 годзе, паводле ініцыятывы Беларускага Народнага Фронту, Мартыралёгу Беларусі й пісьменьніка Васіля Хомчанкі. Спраектаваны паводле распрацовак Уладзімера Слабодчыкава мэмарыяльны знак вышынёй у два мэтры зроблены з дрэва, у яго цэнтры знаходзіцца чатырохканцовы крыж.[2]
Другая сусьветная вайна
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Падчас Другой сусьветнай вайны на тэрыторыі сёньняшняга парку знаходзіўся лягер ваеннапалонных, створаны Вэрмахтам, у якім памерлі тысячы чырвонаармейцаў. Іх целы былі закапаныя ў ананімных брацкіх магілах. Пасьля вызваленьня Менску ў 1944 г. тэрыторыя лягеру была далучаная да Парку Чалюскінцаў. Парэшткі забітых падчас ваенных гадоў людзей былі перанесеныя ў брацкую магілу, якая знаходзіцца паблізу брацкіх магілаў, створаных НКВД. У 1955 г. у гонар загінулых чырвонаармейцаў створаны мэмарыял, магілы абкладзеныя камянямі.[2]
Крыніцы й заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Аляхновіч Ф. У капцюрох ГПУ: Аповесць / Укладанне А.У.Жынкіна, Ю.Р.Чудзіна; Прадм. А. В.Бяляцкага; Паслясл. А. А. Дышлевіча. - Мн.: Маст. літ., 1994. - 238 с., партр. ISBN 5-340-01311-1.
- ^ а б в Месцы памяці ахвяраў камунізму ў Беларусі / пад. рэд. Анны Камінскі. — 2011. — С. 116. — 278 с.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Гісторыя парку (рас.)
- Карта минских репрессий. 10 страшных мест, связанных с НКВД // kyky.org (рас.)
Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр 713Г000153 |