Перайсьці да зьместу

Інструкцыя па трансьлітарацыі: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Monk (гутаркі | унёсак)
папраўка літары Ǔ ŭ
Радок 68: Радок 68:
|'''У у''' || '''U u''' || '''У'''зда - '''U'''zda
|'''У у''' || '''U u''' || '''У'''зда - '''U'''zda
|-
|-
|'''Ў ў''' || '''Ù ù''' || Шарка'''ў'''шчына - Šarka'''ù'''ščyna
|'''Ў ў''' || '''Ǔ ŭ''' || Шарка'''ў'''шчына - Šarka'''ŭ'''ščyna
|-
|-
|'''Ф ф''' || '''F f''' || '''Ф'''анiпаль - '''F'''anipaĺ
|'''Ф ф''' || '''F f''' || '''Ф'''анiпаль - '''F'''anipaĺ

Вэрсія ад 19:58, 18 жніўня 2009

Інструкцыя па транслітарацыі геаграфічных назваў Рэспублікі Беларусь літарамі лацінскага алфавіту — метад раманізацыі, гэта значыць, запісу лацінскім пісьмом, беларускага кірылічнага тэксту (у геаграфічных назвах), ухвалены пастановаю Дзяржаўнага камітэту па зямельных рэсурсах, геадэзіі і картаграфіі Рэспублікі Беларусь (23.11.2000). Афіцыйная назва дакумента: «Инструкция по транслитерации географических названий Республики Беларусь буквами латинского алфавита». Дакумент апублікаваны ў Нацыянальным рэестры прававых актаў Рэспублікі Беларусь (выпуск №3, 11.01.2001).

Гэтая інструкцыя разглядаецца Працоўнай групай ААН па раманізацыях Групы экспертаў ААН па геаграфічных назвах (UNGEGN) у якасьці "беларускай нацыянальнай", хаця адназначнай рэкамэндацыі да яе выкарыстання выказана не было.

Інструкцыя замяняе папярэднія адпаведныя нарматывы і ўстанаўляе абавязковыя на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь правілы перадачы лацініцай геаграфічных назваў у беларускім запісе пры стварэнні ў Рэспубліцы Беларусь картаграфічных і іншых (аналагічных?) вырабаў, прызначаных дзеля міжнароднага карыстання.

Беларускія назвы раманізуюцца з іх сучаснага, правільнага, афіцыйна зацверджанага напісання. Пры адсутнасці беларускамоўных афіцыйных матэрыялаў за аснову бяруцца назвы, традыцыйныя ў мэтавай мове.

Гэтыя правілы не распаўсюджваюцца на тапонімы сумежных краін з афіцыйна прынятай лацінскай сістэмай пісьма (Польшча, Літва, Латвія) і на тапонімы сумежных краін з афіцыйна прынятай кірылаўскай сістэмай пісьма (Расія, Украіна).

Пры выбары вялікіх ці малых літар, злучнага ці асобнага напісання, напісання цераз злучок захоўваецца адпаведнае беларускае напісанне.

Літары з дыякрытыкай ці без яе лічацца аднолькавымі, і парадкуюцца паводле наступных у слове літар.

Ужываюцца два дыякрытычныя знакі:

  • «птушачка» (U+030C);
  • апостраф («верхняе адваротнае 9», U+0300, камбінаваны, ці U+2035, звычайны).
Правілы транслітарацыі (паводле дадатку 1 гэтае Інструкцыі)
А а A а Аршанскi - Aršanski
Б б B b Бешанковiчы - Biešankovičy
В в V v Вiцебск - Viciebsk
Г г H h Гомель - Homieĺ, Гаўя - Наùjа
Д д D d Добруш - Dobruš
Е е Je je[1] Ельск - ĺsk, Бабаедава - Babajedava
[2] Лепель - Liepieĺ
Ё ё Jo jo[1] Ёды - Jody, Вераб`ёвiчы - Vierabjovičy
io[2] Мёры - Miory
Ж ж Ž ž Жодзiшкi - Žodziški
З з Z z Зэльва - Zeĺva
І і I i Iванава - Ivanava, Iўе - Iùje
Й й J j Лагойск - Lahojsk
К к K k Круглае - Kruhlaje
Л л L l Любань - Liubań
М м M m Магiлёў - Mahilioù
Н н N n Нясвiж - Niasviž
О о O o Орша - Orša
П п P p Паставы - Pastavy
Р р R r Рагачоў - Rahačoù
С с S s Светлагорск - Svetlahorsk[sic]
Т т T t Талачын - Talačyn
У у U u Узда - Uzda
Ў ў Ǔ ŭ Шаркаўшчына - Šarkaŭščyna
Ф ф F f Фанiпаль - Fanipaĺ
Х х Ch ch Хоцiмск - Chocimsk
Ц ц C c Цёмны Лес - Ciоmny Lies
Ч ч Č č Чавусы - Čavusy
Ш ш Š š Шумiлiна - Šumilina
`(апостраф) не перадаецца Раз`езд - Razjezd
Ы ы Y y Чыгiрынка - Čyhirynka
Ь ь ` Чэрвень - Červien`
Э э E e Чачэрск - Čačersk
Ю ю Ju ju[1] Юхнаўка - Juchnaùka, Гаюцiна - Hajucina
iu[2] Любонiчы - Liuboničy
Я я Ja ja[1] Ямнае - Jamnaje, Баяры - Bajary
[2] Вязынка - Viazynka, Bаляр`яны - Valiarjany

Заўвагі:

  1. ^ У пачатку слова, пасля галосных літар, апострафа, раздзяляльнага мягкага знака, «у нескладовага».
  2. ^ Пасля зычных літар.

Вонкавыя спасылкі