Перайсьці да зьместу

Цімафей Дранчук

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Гэта састарэлая вэрсія гэтай старонкі, захаваная ўдзельнікам Monk (гутаркі | унёсак) у 13:52, 26 лютага 2011. Яна можа істотна адрозьнівацца ад цяперашняй вэрсіі.

Дранчук, Цімафей Валер'евіч — лідэр незарэгістраванага Беларускага Камітэту ў абарону правоў зьняволеных «Над Бар’ерам»[1]. Нарадзіўся 5 жніўня 1981 году ў Заслаўі Менскай вобласьці.

Біяграфія

У 1996—1997 гадах вучыўся ў Беларускім гуманітарным ліцэі (Нацыянальным ліцэі імя Якуба Коласа). У 1998 годзе экстэрнам скончыў сярэднюю школу №33, а ў 1999 годзе стаў студэнтам факультэта журналістыкі БДУ, адкуль быў выключаны ў 2001 годзе за актыўную палітычную дзейнасьць.

З 1996 да 2000 году Цімафей Дранчук займаўся камунікатыўным забесьпячэньнем газэты «Белавежская пушча», паралельна ў 1997—1998 гадах працаваў прэсавым сакратаром гарадзкога прафсаюза прадпрымальнікаў «Садружнасьць» пад кіраўніцтвам Арнольда Пячэрскага, а таксама да 2000 году прымаў актыўны ўдзел у дзейнасьці «Маладога Фронту». Быў рэдактарам незарэгістраванага бюлэтэня «Маладога Фронту» «Маладзёвы весьнік».

У 1999 годзе прымаў актыўны ўдзел у арганізаваных дэмакратычнай апазыцыяй альтэрнатыўных выбарах Прэзыдэнта Беларусі, быў прэсавым сакратаром Міхаіла Чыгіра.

У 2000—2001 гадах Дранчук зьяўляўся старшынём моладзевай арганізацыі «Маладзёжная салідарнасьць»[2], а з 2001 да 2004 году каардынаваў працу руху супраціву «Зубр» — быў адным з каардынатараў Руху па горадзе Менску[3][4].

З 2004 году Цімафей Дранчук стаў актыўным удзельнікам новастворанага Руху Андрэя Клімава[5][6], быў адным з арганізатараў акцыі «Рэвалюцыя!» 25 сакавіка 2005 году[7]. Супрацоўнічаў з грамадзянскай ініцыятывай «Партнэрства».

У 2005 годзе Цімафей паступіў у Эўрапейскі гуманітарны ўнівэрсытэт, ліквідаваны беларускімі ўладамі ў Менску, і адкрыты ў Вільні, на факультэт міжнароднага права.

21 лютага 2006 году быў арыштаваны разам з калегамі па дзейнасьці ГІ «Партнэрства» Мікалаем Астрэйкам, Энірай Браніцкай і Аляксандрам Шалайкам[8][9] і зьмешчаны ў сьледчы ізалятар КДБ[10]. Дранчуку, Астрэйку, Браніцкай і Шалайку было прад’яўлена абвінавачваньне па артыкуле 193 ч.2 КК РБ[11].

Арганізацыяй «Міжнародная амністыя» абвешчаны вязьнем сумленьня[12].

26 сьнежня 2006 году быў вызвалены умоўна-датэрмінова з Калёніі №1 г. Менску[13].

22 траўня 2007 году сумесна з былым палітзьняволеным Зьмітром Касьпяровічам і іншымі грамадзкімі актывістамі абвясьціў аб стварэньні БКАПЗ «Над Бар’ерам»[14].

28 верасьня 2008 году Цімафей Дранчук сумесна з Артурам Фінькевічам і Зьмітром Касьпяровічам абвесьцілі аб стварэньні шырокага моладзевага руху «Маладая Беларусь» «з мэтай аб’яднаць усе дзейсныя моладзевыя структуры і арганізацыі Беларусі дзеля перамогі дэмакратычнага кандыдата на прэзыдэнцкіх выбарах 2011 году»[15][16][17][18][19].

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі