Юзэф Доўбар-Мусьніцкі

Юзэф Доўбар-Мусьніцкі
25 кастрычніка 1867(1867-10-25) — 26 кастрычніка 1937(1937-10-26) (70 гадоў)
Месца нараджэньня	Стары Гарбаў[d], Сандамірскі павет[d], Радамская губэрня, Царства Польскае, Расейская імпэрыя
Месца сьмерці	Батарова[d], Гміна Тарнова Падгурнэ[d], Познаньскі павет[d], Велікапольскае ваяводзтва, Польшча
Юзэф Доўбар-Мусьніцкі ў Вікісховішчы

Юзэф Доўбар-Мусьніцкі (па-польску: Józef Dowbor-Muśnicki; 25 кастрычніка 1867, Гарбаў каля Сандамеру — 26 кастрычніка 1937, Баторава каля Познані) — польскі вайсковы дзяяч, генэрал-лейтэнат расейскага войска, генэрал броні, кіраўнік паўстаньня велікапольскага.

Біяграфія

Удзельнік Першай сусьветнай вайны на баку расейскага войска. У 1917—1918 гадах арганізатар і камандуючы Першага Польскага корпусу ў Расеі. Са сваім корпусам вёў актыўныя баявыя дзеяньні на тэрыторыі Беларусі супраць бальшавікоў. У той самы час праводзіў рэпрэсіі супраць мясцовага сялянства.

Ягоная дачка, Яніна Левандоўская, была забітая ў Катыні.

Творы

• «Мае успаміны» (Познань, 1936)

Вонкавыя спасылкі

• Зьміцер Кісель. «Вайна генерала Доўбар-Мусьніцкага»
• Дар’юш Тарасюк. Палякі на Магілеўшчыне ў гады І Сусьветнай вайны
• Алесь Смалярчук. Палякі Меншчыны і беларускі нацыянальны рух. 1916—1918