Лянда
| Лянда лац. Landa | |
| Lando | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Ляндзь |
| Зьвязаныя імёны | Лянтэла, Ландзіна, Лямпарт |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Лянда» | |
Лянда (Ляндзь) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Ланда, Ланта або Ланд, пазьней Лянд або Лянт (Lando, Lanto, Land, Landt) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -ланд- (-лант-) паходзіць ад германскага landa 'зямля'[2]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Лянтэла, Ландзіна, Лямпэрт (Лямпарт). Адзначаліся германскія імёны Lendel (Landel), Landina, Lampert (Lambert).
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Land (Landa), Lambart (Lambert, Lampart), Landman, Oland, Ruland (< Hruodland)[2]. У Беластоку адзначалася германскае прозьвішча Landiger (1775 год)[3].
У 1644 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Wilhelmus Landaw, Regiomontanus Borussus, у 1654 годзе — Georgius Land, Regiomontanus Borussus, у 1656 годзе — Samuel Land, Elbingensis Borussus[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: земенинъ господаръский повету Упитского Балътромей Станиславовичъ Ланда (12 верасьня 1586 году)[5]; Mikołaj Lądewicz (1667 год)[6]; w Landziczach (1675 год)[7][a].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Каспар Ландовіч — шляхціч Менскага ваяводзтва, які ўпамінаецца ў 1787 годзе[12]
Ляндзевічы — літоўскі шляхецкі род[13].
Ланды (Łanda) — літоўскі шляхецкі род з Упіцкага павету[14].
На 1910 год існавала вёска Ланды ў Сеньненскім павеце Магілёўскай губэрні[15].
Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Таксама:
- Ляндзюн: Landziun (1671—1681 гады)[8];
- Лямбэр (адзначалася старажытнае германскае імя Lanberus (Lantpero)[9]): Jan Jerzy Lombier regent grodski y sądu powiatowego woiewódstwa Trockiego (3 сьнежня 1781 году)[10];
- Ляндвар (адзначалася старажытнае германскае імя Landowarius[11]): на гістарычнай Троччыне існуе места Ляндварова
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1003.
- ^ а б Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 155.
- ^ Dacewicz L. Antroponimia Białegostoku w XVII—XVIII wieku. — Białystok, 2001. S. 167.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 464, 541, 548.
- ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 26. — Вильна, 1899. С. 417.
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 3. — Warszawa, 2015. S. 333.
- ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 2. — Вильна, 1882. С. 198.
- ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 163.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1005.
- ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 5. — Вильна, 1871. С. 34.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1010.
- ^ Яўген Анішчанка, Шляхта Минского воеводства на сеймике 1787 г., Архіў гісторыка Анішчанкі, 23 сьнежня 2016 г.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Л, Згуртаваньне беларускай шляхты
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 8. — Warszawa, 1937. S. 37.
- ^ Список населенных мест Могилевской губернии. — Могилев, 1910. С. 176.