Idi na sadržaj

Panarea

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Panarea
Rt Milazzese
Panarea nalazi se u Italija
Panarea
Panarea
Geografija
LokacijaTirensko more
Koordinate38°38′15″N 15°04′00″E / 38.63750°N 15.06667°E / 38.63750; 15.06667
ArhipelagLiparska ostrva
Površina3,4 km2
Najviša tačka421
Administracija
Država
Italija
Demografija
Stanovništvo280
Gustoća naseljenosti82 po km2

Panarea (starogrčki: Εὐώνυμος) najmanje je od sedam naseljenih Liparskih (Eolskih) ostrva, vulkanskog arhipelaga sjeverno od Sicilije. Čini frakciju općine Lipari. Na ostrvu živi 280 ljudi; međutim, tokom ljetne sezone, naročito u julu i augustu, broj stanovnika dramatično poraste uslijed dolaska turista. Posljednjih godina Panarea je postala međunarodno poznata kao mjesto koje posjećuju slavne osobe.

Geografija

[uredi | uredi izvor]

Panarea je aktivni vulkan, a površina joj je 3,4 km2. Najviša je tačka Punta del Corvo (421 m). Postoje termalni izvori blizu sela Punta di Peppe e Maria. Ronjenje je popularna aktivnost na ovom ostrvu, a može se i otplivati do olupine broda između hridi Lisca Bianca i Bottaro.[1]

Panareu okružuje nekoliko ostrvaca i hridi, do kojih se može doći samo čamcem, po čemu se ovo ostrvo izdvaja od ostalih u arhipelagu. Te su hridi Basiluzzo i Spinazzola, Pietra Nave, Dattilo, Lisca Bianca i Bottaro, Lisca Nera i Le Formiche.

Historija

[uredi | uredi izvor]

U antičko doba ostrvo se zvalo "Euonimos"; obližnje ostrvce Basiluzzo nosilo je ime "Hicezija".[2] Na Panarei postoje arheološki dokazi koji ukazuju na doseljenike iz mikenske Grčke (~ 1200. p. n. e), a kasnije su ostrvo naselili Rimljani. Ljudi su tu živjeli sve dok pirati i drugi razbojnici na Sredozemnom moru nisu život učinili nepodnošljivim nakon pada Zapadnog Rimskog Carstva.

U moderno vrijeme Panarea je postala popularno odmaralište. Godine 2011. magazin W opisao ju je kao "epicentar najpomodnije ljetne scene na Sredozemlju".[3]

Ovo ostrvo, kao i ostatak arhipelaga, UNESCO je 2000. uvrstio na spisak Svjetske baštine.[4] Zbog toga su gradnja i razvoj strogo regulisani te zajednica održava svoj ostrvski duh. Većina stambenih objekata dozvoljava samo privremeni boravak, a malobrojni dostupni cjelogodišnji domovi vrlo su skupi i teško je dobiti dozvolu za njih.[3]

Galerija

[uredi | uredi izvor]

Također pogledajte

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Ezio Giunta, dir. (2005). "Panarea". Estateolie 2005 – The Essential Guide (verzija turističkog vodiča na engleskom jeziku): 100–103.
  2. ^ Šablon:Barrington
  3. ^ a b Julia Chaplin. "Fantasy Island". W. Condé Nast (august 2011): 66–67. Arhivirano s originala, 4. 10. 2011. Pristupljeno 9. 10. 2011.
  4. ^ "World Heritage Convention: Isole Eolie (Aeolian Islands)". UNESCO-ov centar za svjetsku baštinu. 2011. Pristupljeno 9. 10. 2011.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]