Δοτική

Δοτική είναι η πτώση που μεταχειριζόμαστε όταν θέλουμε να προσδιορίσουμε σε ποιόν πρέπει να δοθεί κάτι. Η δοτική έχει σχεδόν εξαφανιστεί από την κλίση όλων των πτωτικών μερών του λόγου.

Με χρήση της δοτικής απαντούμε στην ερώτηση σε ποιόν;. (Παράδειγμα από τα ευαγγελικά κείμενα : Απόδοτε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω θεώ).

Οι πτώσεις είναι : η Ονομαστική, η Γενική, η Δοτική, η Αιτιατική, η Κλητική. (Στην αρχαιότητα υπήρχαν περισσότερες πτώσεις).

Τα πτωτικά μέρη του λόγου είναι : το Αρθρο, το Ουσιαστικό, το Επίθετο, η Αντωνυμία, η Μετοχή.

Υπάρχουν στην νέα ελληνική γλώσσα κατάλοιπα χρήσης της Δοτικής από αρχαιότερες φάσεις της γλώσσας, και χρησιμοποιούνται συνήθως επιρρηματικά, π.χ. τω όντι, εν τω μεταξύ, τοις μετρητοίς κλπ.