Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τήλεφος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι μια παλιά έκδοση της σελίδας, όπως διαμορφώθηκε από τον 84.161.35.193 (συζήτηση) στις 15:19, 29 Φεβρουαρίου 2016. Μπορεί να διαφέρει σημαντικά από την τρέχουσα έκδοση.
Τήλεφος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Τήλεφος (Αρχαία Ελληνικά)
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΙέρα
Λαοδίκη της Τροίας
Αργιόπη
Αστυόχη
ΤέκναΕυρύπυλος
Κυπάρισσος (μυθολογία)
Τάρχωνας
Τυρρηνός
ΓονείςΗρακλής[1] και Corythus και Αύγη[2][1]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαβασιλιάς της ελληνικής μυθολογίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Τήλεφος στην ελληνική μυθολογία ήταν ήρωας της Τεγέας, γιος του Ηρακλή και της Αύγης από παράνομο έρωτά τους.

Ο μύθος

Μόλις γεννήθηκε, ο Τήλεφος αφέθηκε από τον παππού του Αλέο στο όρος Παρθένιο για να πεθάνει. Σώθηκε όμως με την επέμβαση των θεών: Θήλασε από ελάφι και στη συνέχεια ανατράφηκε από τους βουκόλους που τον βρήκαν.

Μόλις ο Τήλεφος ενηλικιώθηκε πήγε στη Μυσία, μετά από χρησμό που του έδωσε το Μαντείο των Δελφών. Εκεί συνάντησε τη μητέρα του Αύγη, η οποία είχε παντρευτεί τον βασιλιά Τεύθραντα μετά τη διάσωσή της από την οργή του πατέρα της. Στην αρχή την ερωτεύθηκε και ήθελε να την πάρει για γυναίκα του χωρίς να γνωρίζει ότι είναι μητέρα του, αλλά με τη θεϊκή επέμβαση αποκαλύφθηκε η συγγένεια και ο Τήλεφος τελικώς έλαβε ως σύζυγό του την κόρη του Τεύθραντα, την Ιέρα, και διαδέχθηκε έτσι τον Τεύθραντα στον θρόνο της Μυσίας. Ως γιος του Τηλέφου αναφέρεται ο Ευρύπυλος.

Στον Τρωικό Πόλεμο ο Τήλεφος ήταν σύμμαχος με τους Τρώες και τραυματίσθηκε μονομαχώντας με τον Αχιλλέα. Για τη θεραπεία της πληγής του πήγε στις Μυκήνες (βλέπε Τηλέφεια τραύματα), όπου και έγινε καλά. Κατόπιν από ευγνωμοσύνη έδωσε οδηγίες στους Αχαιούς για την κατάληψη της Τροίας.

Υπήρχε ναός του Τηλέφου στο Παρθένιο Όρος και στην Πέργαμο, ενώ η ιστορία του ενέπνευσε αρχαίους τραγικούς ποιητές και καλλιτέχνες.
Η ζωή του Τηλέφου είναι το θέμα της μικρότερης από τις δύο ζωφόρους του Βωμού της Περγάμου που εκτίθεται στο Μουσείο Περγάμου του Βερολίνου. Η κατασκευή της ζωφόρου υπολογίζεται ότι άρχισε το 165 πΧ. Τα τμήματα της ζωφόρου βρέθηκαν διάσπαρτα στη βάση του Βωμού. Μετά από δεκαετίες μελέτης και αναστήλωσης μεταφέρθηκαν στο Βερολίνο με συμφωνία με την τότε Οθωμανική κυβέρνηση και τοποθετήθηκαν σε ένα παλαιότερο μουσείο το 1901-1908. Αργότερα μεταφέρθηκαν στο σύγχρονο μουσείο που εγκαινιάστηκε το 1930. Μεταφέρθηκαν για προστασία στη διάρκεια του Β' ΠΠ και σε διάφορα μέρη μετά τον πόλεμο. Η ζωφόρος επανατοποθετήθηκε το 1994/95.[3]

Δείτε επίσης

Πηγές

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Eugen Martinowitsch Pridik: «Телефос» (Ρωσικά)
  2. 2,0 2,1 «Авга» (Ρωσικά)
  3. The Telephos Frieze, Staatliche Museen zu Berlin, Antikensammlung, Pergamonmuseum.
  • Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969