Us and Them

Us and Them ονομάζεται το τέταρτο τραγούδι απο τον δίσκο The Dark Side of The Moon του Αγγλικού Ροκ συγκροτήματος Pink Floyd. Γράφτηκε απο τους Rick Wright και Roger Waters και στα φωνητικά βρίσκεται ο David Gilmour. Με μήκος 7 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα, ειναι το μακρύτερο σε διαρκεία τραγούδι του δίσκου. Στις ζωντανές εκτελέσεις την δεκαετία του '70, ήταν λίγο μεγαλύτερο, αλλά σε μεταγενέστερες εκτελέσεις , όπως φαίνεται στα διάφορα bootlegs, στο P•U•L•S•E και στο Delicate Sound of Thunder, ήταν μικρότερο κατά ένα λεπτό

Σύνθεση

Το τραγούδι περιέχει τόσο ήρεμο οσο και δυνατότερο τόνο. Περιέχει δύο σόλο σαξοφώνου, ένα στην αρχή και ένα στο τέλος του. Ο Rich Wright μας εισάγει στο τραγούδι με ένα σολο απο αρμόνιο και πιάνο, το οποίο έχει μια μοναδικη (σε στυλ τζάζ) συγχορδία: D sus 2, D6, D ελάσονα και μείζονα 7 και G (με την νότα D στο μπάσο). Ειδικά η ελάσων D νότα μαζι με μείζονα 7 θεωρείται σπάνια στην μουσική της δεκαετίας του '70.

Στο μέσον στου τραγουδιού υπάρχει μια παύση κατά την διάρκεια της οποίας αρκετοί χαρακτήρες, συμπεριλαμβανομένου και του φανατικού των PF "Roger the Hat, ακούγονται να μιλούν (οι οποίες συνομιλίες έγιναν σε μορφή συνεντεύξεων και συμμετείχαν επίσης ο Πολ Μακάρτνευ και η συζηγός του Λίντα, οι οποίοι ηχογραφούσαν σε διπλανό στούντιο). Πριν από την κυκλοφορία του στον δίσκο, το τραγούδι ήταν γνωστό με τον τίτλο "The Violent Sequence" και ειναι διαθέσιμο σε bootlegs.

Το τραγούδι αναφέρετε στην τάση των ανθρώπων να διαχωρίζονται από αυτούς που θεωρούν ως "διαφορετικούς", σε περιπτώσεις πολέμου, πολιτικής, και κοινωνικής τάξης. Επιπλέον, είναι μια περιγραφή της μάχης μεταξύ των επιθυμιών των απλών πολιτών και της κυβέρνησης, την μάχη μεταξύ "αυτών και εμάς".

Ο βασικός τόνος είχε γραφτεί αρχικά στο πιάνο απο τον Ράιτ για την ταινία Zabriskie Point το 1969, και από εκεί προερχόταν και ο βασικός τίτλος του (The Violent Sequence). Όμως ο σκηνοθέτης Μικελάντζελο Αντονιόνι το απέρριψε, επειδή ήταν τελειώς διαφορετικό με οσα τραγούδια είχαν γράψει μέχρι την εποχή του Careful with That Axe, Eugene. Όπως θυμάτε ο Ρότζερ Γούοτερς, ο Αντονιόνι αντέδραση λέγοντας: "Είναι ωραίο, αλλά πολύ λυπητερό, ξέρεις, Με κάνει να σκέφτομαι μια εκκλησία.". Έτσι το τραγούδι παρέμεινε στο αρχείο εώς το The Dark Side of The Moon. Ξανακυκλοφόρησε το 2001 για το greatest-hits album, Echoes: The Best of Pink Floyd.

Εναλλακτικές και Ζωντανές εκτελέσεις

• Οι εκδόσεις του 1972 δεν περιλαμβάνουν καθόλου σαξόφωνο και τα φωνητικά είναι απο τον Roger Waters και τον Rick Wright, με τον David Gilmour να βρίσκεται στις δεύτερες φωνές. Τα φωνητικά του Γκίλμουρ ακούγονται σαν αυτα που υπάρχουν στον δίσκο A Saucerful of Secrets
• Τόσο το P•U•L•S•E όσο και το Delicate Sound Of Thunder περιέχουν αυτό το τραγούδι. Και οι δύο εκδόσεις ήταν μικρότερες από την αυθεντική εκτέλεση, και απλά αργότερα προστέθηκε ενα ελαφρώς αλλαγμένο σολο σαξοφώνου.

Προσωπικό

• David Gilmour - Κιθάρα, φωνητικά
• Roger Waters - Μπάσο
• Rick Wright - Εκκλησιαστικό όργανο, πίανο & φωνητικά
• Nick Mason - Κρουστά, Ντραμς
• Dick Parry - Σαξοφωνο

Πηγές

<reflist>

• Αγγλική Βικιπαίδεια
• Review απο το σάιτ PinkFloyd.gr