Μετάβαση στο περιεχόμενο

BMW E39

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
BMW Σειρά 5 E39
BMW E39 528i του 1995 - 2000, πριν την ανανέωση
BMW E39 του 1995 - 2000, πριν την ανανέωση
BMW 525d Touring (station wagon), μετά την ανανέωση
BMW 530d του 2000 - 2003, μετά την ανανέωση
Σύνοψη
Κατασκευαστής BMW
ΠαραγωγήSedan: Σεπτέμβριος 1995 — Ιούνιος 2003
Touring: Ιούνιος 1996 — Απρίλιος 2004
ΣυναρμολόγησηΝτίνγκολφινγκ, Γερμανία
Τολούκα, Μεξικό
Καλίνινγκραντ, Ρωσία
ΣχεδιαστήςJoji Nagashima (1992)
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜεσαίο πολυτελές αυτοκίνητο
Αμάξωμα4-πορτο sedan
5-πορτο station wagon (Touring)
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση
Σχετική εξέλιξηBMW Σειρά 7 E38
BMW X5 E53
Σύστημα κίνησης
ΚινητήραςΒενζίνη:
6-κύλινδροι σε σειρά (Ι6) με
2.0 λίτρα
2.2 λίτρα
2.5 λίτρα
2.8 λίτρα
3.0 λίτρα
V8 με 3.5 λίτρα και 4.4 λίτρα και (στη BMW M5) 4.9 λίτρα
Ντίζελ:
4-κύλινδρος σε σειρά (Ι4) 2.0 λίτρα
6-κύλινδροι σε σειρά (Ι6) 2.5 λίτρα και 2.9 λίτρα
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
5-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου70 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.830 χιλιοστά
ΜήκοςSedan: 4.775 χιλιοστά
Touring: 4.806 χιλιοστά
Πλάτος1.801 χιλιοστά
ΎψοςSedan: 1.435 χιλιοστά
1997-1999 540i sedan: 1.417 χιλιοστά
2000-2003 540i sedan: 1.415 χιλιοστά
1997-1999 Touring: 1.440 χιλιοστά
2000-2003 Touring: 1.486 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.485 - 1.830 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοBMW E34
Επόμενο μοντέλοBMW Ε60

Η BMW Σειρά 5 E39 ήταν ένα μεσαίο πολυτελές αυτοκίνητο της κατηγορίας Ε, που κατασκευάστηκε από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία BMW, μεταξύ του 1995 και του 2004. Το μοντέλο ήταν διαθέσιμο με μία μεγάλη παλέτα κινητήρων, τόσο βενζίνης, όσο και πετρελαίου, με χωρητικότητες από 2.0 έως 4.9 λίτρα και ιπποδυνάμεις από 115 hp στην έκδοση 525td, έως 400 hp στην κορυφαία έκδοση Μ5, που εισήχθη το 1998.

Αντικατέστησε τη BMW E34 και υπέστη μια ανανέωση τον Σεπτέμβριο του 2000. Τελικώς, αντικαταστάθηκε τον Ιούνιο του 2003 από τη BMW Ε60, αν και η παραγωγή της BMW Ε39 Touring (station wagon) συνεχίστηκε έως τον Απρίλιο του 2004.

Η Σειρά 5 E39 ήταν η τέταρτη γενιά της Σειράς 5 και για πρώτη φορά στην ιστορία της Σειράς 5, η E39 απέκτησε τη φήμη ενός αυτοκινήτου που συνδύαζε στον καλύτερο δυνατό βαθμό εσωτερικούς χώρους με επιδόσεις και ασφάλεια, με αποτέλεσμα μάλιστα να διατηρήσει και να συνεχίζει να διατηρεί υψηλή δημοτικότητα και στις επόμενες λίγες δεκαετίες μετά τη λήξη της παραγωγής του, ως μεταχειρισμένο. Συνολικά κατασκευάστηκαν 1.533.123 αντίτυπα σειράς Ε39.[1]

Αμάξωμα και αισθητική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εξέλιξη της τέταρτης γενιάς της Σειράς 5 ξεκίνησε στις αρχές του 1989 και το τελικό ντιζάιν διαμορφώθηκε το 1992 από τον Joji Nagashima και το 1993 εγκρίθηκε αυτό το ντιζάιν για παραγωγή, ενώ η σχετική πατέντα της αισθητικής κατοχυρώθηκε επίσημα στις 20 Απριλίου 1994. Τα πρώτα δοκιμαστικά μοντέλα προ-παραγωγής κατασκευάστηκαν τον Φεβρουάριο του 1995 και η μαζική παραγωγή του ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 1995. Το μοντέλο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 1995 στη Γερμανία και στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ στα άλλα κράτη στις αρχές του 1996. Ειδικότερα στις Ηνωμένες Πολιτείες κυκλοφόρησε για πρώτη φορά την άνοιξη του 1996, ως μοντέλο της σεζόν (model year) του 1997 και αρχικά διατέθηκε αποκλειστικά στις εκδόσεις 528i και 540i, ενώ σύντομα προστέθηκε και η κορυφαία έκδοση BMW M5.

Το πίσω μέρος της BMW E39 525d Touring (μετά την ανανέωση) της αρχικής λεζάντας.

Αρχικά η Ε39 διατέθηκε μόνο ως 4-πορτο σεντάν 3 όγκων, ενώ η παραγωγή της προκατόχου Ε34 Touring (station wagon) είχε παραταθεί έως τον Ιούνιο του 1996. Τελικώς, τον Ιούνιο του 1996 μπήκε στην παραγωγή και κυκλοφόρησε η 5-πορτη Ε39 Touring, η οποία μάλιστα έφερε το παραδοσιακό σχήμα L στα πίσω φώτα. Η εκδοχή Touring προσφερόταν σε συνδυασμό με όλα τα μηχανικά σύνολα, εκτός από την Μ5.

Η αισθητική της BMW E39 ήταν μια περαιτέρω βελτίωση και εξέλιξη της νέας αισθητικής του λεγόμενου «σχήματος δελφινιού», που είχε εισαχθεί το στα τέλη του έτους 1990 με την Σειρά 3 E36 και είχε εξελιχθεί περαιτέρω το 1994 με την Σειρά 7 E38, καθώς οι στρογγυλοί δίδυμοι προβολείς ήταν πλέον πίσω από ένα καμπυλωτό γυαλί. Αν και η Σειρά 5 E39 παρέπεμπε εμφανισιακά περισσότερο στην Σειρά 7 Ε38, με την οποία μοιραζόταν τη βασική δομή του σασί και την ηλεκτρονική τεχνολογία, ωστόσο έδειχνε πολύ πιο σπορ, με πιο στρογγυλευμένα μπροστινά και πίσω φώτα, προφυλακτήρες και, γενικότερα, γωνίες του αμαξώματος. Είναι εντυπωσιακό ότι αν και το μεταξόνιο είχε μεγαλώσει κατά 68 χιλιοστά και το συνολικό μήκος κατά 55 χιλιοστά ως προς την προκάτοχο Σειρά 5 E34, το έντονα καμπυλωτό ντιζάιν της, την έκανε να δείχνει στον εξωτερικό παρατηρητή κάπως μικρότερη από την Ε34.

Ο πίνακας οργάνων μιας BMW E39 528i του 1999.

Ιδιαίτερα μεγάλη έμφαση είχε δοθεί και στην αεροδυναμική του αυτοκινήτου και μάλιστα στις βασικές εκδόσεις της BMW E39 ο αεροδυναμικός συντελεστής Cd ήταν μόλις 0,27[2] - τιμή κορυφαία ακόμα και σήμερα. Οι 528i και 530i και 540i είχαν συντελεστή 0,28 και 0,30 και 0,31 αντίστοιχα, λόγω των φαρδύτερων ελαστικών τους. Επίσης, η E39 ήταν η πρώτη στην ιστορία Σειρά 5 που έκανε χρήση εξαρτημάτων από αλουμίνιο στην μπροστινή ανάρτηση, ενώ και η αναλογία χρήσης αλουμινίου στο πλαίσιο του αμαξώματος είχε αυξηθεί σημαντικά στην E39, με αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση του βάρους. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα και την περαιτέρω βελτίωση των επιδόσεων του μοντέλου.

Σε αντίθεση με την προκάτοχό της, δεν υπήρξε 4-κίνητη έκδοση στην E39. Η προαιρετική τετρακίνηση επανήλθε στο επόμενο μοντέλο, την BMW Ε60, υπό την επωνυμία xDrive.

Δύο BMW M5 E39 στη Γαλλία.

Τον Μάρτιο του 1998, στο Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης, παρουσιάστηκε η έκδοση M5 της E39 και η παραγωγή της ξεκίνησε τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Ήταν η πρώτη στην ιστορία BMW M5 με κινητήρα V8, αντί για 6-κύλινδρους σε σειρά, που έφεραν όλες οι παλαιότερες Μ5. Ο κωδικός του κινητήρα ήταν S62B50 και για την ακρίβεια ήταν 32-βάλβιδος V8, κυβισμού 4.9 λίτρων / 4.941 cm³ (αν και διαφημίστηκε τότε επίσημα από τη BMW ως κυβισμού 5.0 λίτρων), ισχύος 400 hp στις 6.600 στροφές το λεπτό και ροπής 500 N·m στις 3.800 στροφές το λεπτό. Η επιτάχυνση 0-100 km/h ερχόταν σε 5,3 δευτερόλεπτα, ενώ η τελική ταχύτητα περιοριζόταν ηλεκτρονικά στα 250 km/h, αν και χωρίς τον κόφτη θα έφτανε τα 300 km/h.

Η έκδοση E39 M5 προσφερόταν αποκλειστικά στη σεντάν εκδοχή αμαξώματος. Διατηρήθηκε στην παραγωγή έως το 2003 και συνολικά κατασκευάστηκαν 20.482 αντίτυπα της E39 M5.

Ενεργητική και παθητική ασφάλεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
BMW E39 του 1996 - 2000 στη Σαγκάη, Κίνα.

Η οδική συμπεριφορά της E39 είχε βελτιωθεί σημαντικά ως προς την προκάτοχο BMW E34. Μία σημαντική αιτία ήταν ότι, σε αντίθεση με την πίσω ανάρτηση της E34 που έφερε υστερούντες βραχίονες, η πίσω ανάρτηση της E39 ήταν πολλαπλών συνδέσμων με ελικοειδή ελατήρια και αντιστρεπτική ράβδο. Επίσης, η μπροστινή ανάρτηση της E39 είχε γόνατα με εγκάρσιους βραχίονες, λοξές ράβδους «ώσης» και αντιστρεπτική ράβδο.

Στα πλαίσια της βελτίωσης της οδικής συμπεριφοράς και γενικότερα της ενεργητικής ασφάλειας, όλες οι εκδόσεις της E39 έφεραν εξ αρχής στάνταρ:

Το σαλόνι μιας BMW E39 528i του 1996.

Ιδιαίτερα πρωτοποριακό υπήρξε και στην παθητική ασφάλεια. Ήδη από το λανσάρισμα το 1995, έφερε στάνταρ 2 μπροστινούς αερόσακους οδηγού και συνοδηγού, ενώ από τον Σεπτέμβριο του 1996 τοποθετήθηκαν στις μπροστινές πόρτες και στάνταρ πλευρικοί αερόσακοι προστασίας πλευρών (side torso airbags), φτάνοντας έτσι τους 4 αερόσακους στάνταρ. Τον Σεπτέμβριο του 1997, η Σειρά 5 E39, ταυτόχρονα και με την μεγαλύτερη Σειρά 7 E38, εφοδιάστηκαν και με πλευρικούς αερόσακους στις πίσω πόρτες, προστασίας πλευρών (στάνταρ στη Σειρά 7 E38, έξτρα στη Σειρά 5 E39 και στάνταρ από το 1999 στην E39 Μ5), και στάνταρ μπροστινούς πλευρικούς αερόσακους κεφαλής, σωληνωτού σχήματος (tubular side airbags), γνωστοί με το όνομα «Σύστημα Προστασίας Κεφαλής / Head Protection System (HPS)» (ειδικότερα οι πλευρικοί κεφαλής είχαν εμφανιστεί για πρώτη φορά τον Μάιο του 1997 στην E38, ως έξτρα). Αυτή ήταν η πρώτη παγκοσμίως πατέντα για προστασία της κεφαλής κατά τις πλευρικές συγκρούσεις. Για την ακρίβεια, ήταν διαμήκεις αερόσακοι που έμοιαζαν με λουκάνικα μεγάλου μήκους και κάλυπταν διαγώνια τα πλαίσια των μπροστινών παραθύρων, προστατεύοντας έτσι τα κεφάλια οδηγού και συνοδηγού. Οι ίδιοι αερόσακοι είχαν εξ αρχής (και στα δύο μοντέλα) την ιδιότητα να διατηρούνται επίσης φουσκωμένοι για έως και 7 δευτερόλεπτα, για προστασία των επιβατών ακόμα και στο ενδεχόμενο της ανατροπής.

Το σαλόνι μιας BMW E39 του 1996 - 2000, με το έξτρα τριάκτινο τιμόνι και την αρχική οθόνη του συστήματος πλοήγησης, πριν καθιερωθεί η ακόμα μεγαλύτερη οθόνη.

Πάντως στα μεταγενέστερα μοντέλα της BMW αυτός ο αρχικός αερόσακος σωληνωτού σχήματος αντικαταστάθηκε από τον αερόσακο που δημιουργεί ένα φουσκωτό «παραπέτασμα» για ακόμα καλύτερη προστασία. Ο συγκεκριμένος αερόσακος, είναι γνωστός ως «πλευρικός αερόσακος τύπου κουρτίνας» (side curtain airbag) και κατά την πρόσκρουση ξεδιπλώνεται και κατεβαίνει από την οροφή, καλύπτοντας έτσι πλήρως όλους τους επιβάτες, μπροστινούς και πίσω, ανεξαρτήτως ύψους (αναστήματος). Αυτός ο πλευρικός αερόσακος τύπου κουρτίνας και για όλους τους επιβάτες, εισήχθη απευθείας στα μοντέλα όλων των άλλων αυτοκινητοβιομηχανιών, ενώ ειδικότερα στη Σειρά 7 E38 καθιερώθηκε για τους πίσω επιβάτες τον Σεπτέμβριο του 1998, με την έναρξη της σεζόν του 1999, ενώ με την εισαγωγή της διαδόχου BMW E65 στα τέλη του 2001 καθιερώθηκε ενιαίος για τους μπροστινούς και για τους πίσω επιβάτες.[3] Στη BMW Σειρά 5 καθιερώθηκε με την εισαγωγή της διαδόχου BMW Ε60 το 2003.

Στα τεστ πρόσκρουσης του ανεξάρτητου οργανισμού Euro NCAP (Πρόγραμμα αξιολόγησης νέων μοντέλων της Ευρώπης) το 1998, η Σειρά 5 E39 απέσπασε 4 στα 5 αστέρια στα τεστ πλαγιομετωπικής και πλευρικής πρόσκρουσης, με το ποσοστό των 25 στους 32 πόντους. Ωστόσο, το σκορ θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο αν είχε συνυπολογιστεί και η επιπλέον προστασία των πλευρικών αερόσακων κεφαλής, καθώς ο Euro NCAP δεν μπορούσε ακόμα εν έτει 1998 να τους δοκιμάσει με τους αισθητήρες μέτρησης που διέθετε τότε, με συνέπεια να μην μετρήσει η προσφορά τους στο τελικό σκορ, όπως και είχε παραδεχτεί επίσημα στη σχετική ανακοίνωση. Επιπλέον, στην πράξη είχε αποσπάσει 26 στους 32 πόντους, αλλά κατά την πλευρική πρόσκρουση, η μία από τις πίσω πόρτες άνοιξε μόνη της και ως αποτέλεσμα, το μοντέλο υπέστη ποινή* αφαίρεσης 1 βαθμού.[4] Ακόμα και έτσι πάντως, η επίδοση αυτή θεωρήθηκε ως πολύ υψηλή για τα δεδομένα της δεκαετίας του 1990. Η συνολική του αξιολόγηση ήταν:

  • Προστασία ενηλίκων επιβατών = 4/5 stars
  • Προστασία πεζών = 1/4 stars
BMW E39 540i του 2000 (λίγο πριν την ανανέωση).

Από τον Μάρτιο του 1999 (ταυτόχρονα με την μεγαλύτερη BMW Σειρά 7 E38), οι δύο μπροστινοί αερόσακοι έγιναν 2 σταδίων, αναλόγως με τη σοβαρότητα της πρόσκρουσης. Τον Σεπτέμβριο του 2000, εμφανίστηκαν στη Σειρά 5 E39 και έξτρα πλευρικοί αερόσακοι κεφαλής πίσω, μαζί συνδυαστικά με τους πλευρικούς στις πίσω πόρτες όταν το αυτοκίνητο είχε παραγγελθεί με αυτούς, φτάνοντας έτσι τους 10 αερόσακους ως θεωρητικό μέγιστο νούμερο, με τους 6 ως στάνταρ και τους 4 πίσω ως έξτρα (και οι 4 μαζί, σε ενιαίο πακέτο). Στην πράξη πάντως, η μεγάλη πλειοψηφία των E39 κυκλοφόρησε με 6 αερόσακους: τους 2 μπροστινούς και τους 4 πλευρικούς μπροστά.

Επίσης, στην E39 το ντεπόζιτο καυσίμων ήταν μπροστά από τον πίσω άξονα και προς το κέντρο του αμαξώματος, κάτω από τα πίσω καθίσματα (σε αντίθεση με την προκάτοχο BMW E34 που το είχε στο πίσω άκρο του αμαξώματος και μάλιστα καταλαμβάνοντας ολόκληρο τον χώρο κάτω από την «ουρά»), μειώνοντας έτσι δραστικά τον κίνδυνο έκρηξης και εκδήλωσης πυρκαγιάς σε τυχόν οπίσθια πρόσκρουση. Επιπλέον, αντίθετα με το ενιαίο μεταλλικό ντεπόζιτο καυσίμων της BMW E34, το ντεπόζιτο της E39 είναι από πλαστικό που σπάζει δύσκολα και αποτελείται από δύο θαλάμους που συνδέονται μεταξύ τους, μια σχεδίαση και κατασκευή από πλαστικό που ξεκίνησε για πρώτη φορά το 1990 με την εισαγωγή της Σειρά 3 E36 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, σε όλα τα μοντέλα της BMW.

(*): Συγκεκριμένα, υπάρχει ένας σχετικός κανονισμός, σύμφωνα με τον οποίο, αν κατά τη διάρκεια ενός τεστ πρόσκρουσης, ανοίξει έστω και μία πόρτα μόνη της, τότε το μοντέλο τιμωρείται με ποινή αφαίρεσης ενός βαθμού. Αυτό έχει θεσπιστεί με το σκεπτικό ότι αν κάποιος επιβάτης, υπό πραγματικές συνθήκες, δεν φοράει ζώνη ασφαλείας και σε πραγματικό τροχαίο συμβεί τέτοιο άνοιγμα, τότε ο επιβάτης κινδυνεύει να εκσφενδονιστεί έξω από το αυτοκίνητο.

Το σαλόνι της BMW E39 525d Touring (μετά την ανανέωση τον Σεπτέμβριο του 2000) της αρχικής λεζάντας, με την μεγαλύτερη οθόνη του συστήματος πλοήγησης.
Το σαλόνι μιας E39, μετά τον Σεπτέμβριο του 2000, με το έξτρα τριάκτινο τιμόνι και την μεγαλύτερη οθόνη (που καθιερώθηκε τότε) του συστήματος πλοήγησης.

Τον Σεπτέμβριο του 2000, το μοντέλο υπέστη μια ελαφρά ανανέωση στην εξωτερική αισθητική, με πιο διάφανα κρύσταλλα στα εμπρός και πίσω φώτα. Επίσης, τα πίσω φώτα απέκτησαν LED (Light Emitting Diodes / Δίοδοι Εκπομπής Φωτός) και τα μπροστινά φώτα ομίχλης έλαβαν ένα πιο κυκλικό ντιζάιν. Υπήρξαν και αναβαθμίσεις στα ηλεκτρονικά, όπως στον κλιματισμό και στα ηλεκτρικά παράθυρα, ενώ το προαιρετικό σε όλες τις εκδόσεις σύστημα δορυφορικής πλοήγησης απέκτησε μια νέα και μεγαλύτερη οθόνη.

Θωρακισμένη έκδοση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ειδικότερα η έκδοση E39 540i προσφερόταν επίσημα και με προαιρετική εργοστασιακή ειδική θωράκιση, υπό την ονομασία 540i Protection, και συγκεκριμένα με αλεξίσφαιρα τζάμια και σχετικές ενισχύσεις στο αμάξωμα. Το βάρος είχε αυξηθεί κατά 130 κιλά, έναντι των στάνταρ 540i sedan.

Τεχνικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι περισσότεροι κινητήρες ήταν 6-κύλινδροι σε σειρά 24-βάλβιδοι, εκτός από τις κορυφαίες 535i, 540i και Μ5, που έφεραν V8 32-βάλβιδους, και τη βασική έκδοση πετρελαίου 520d, με 4-κύλινδρο σε σειρά 16-βάλβιδο κινητήρα, κυβισμού 1.951 cm³. Επίσης, οι τιμές σε αγκύλες [] αφορούν τα μοντέλα με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων.

Μοντέλο Κωδικός
κινητήρα
Κυβισμός Ισχύς
(hp/rpm)
Ροπή
(N·m/rpm)
Βάρος
(kg)
Μέγιστη
ταχύτητα
Επιτάχυνση
0-100 km/h
(sec)
Κατανάλωση
στα 100 km
Έτη
παραγωγής
Βενζίνη
520i M52B20 1.991 cm³ 150/5.900 190/4.200 1.410 220 km/h 10"2 [11"5] 8,5 λίτρα 1995-1999
M52TUB20 190/3.500 10" [11"3] 8,4 λίτρα 1999-2000
M54B22 2.171 cm³ 170/6.100 210/3.500 1.570 226 km/h 9"1 [10"2] 8,9 λίτρα 2000-2003
523i M52B25 2.494 cm³ 170/5.500 245/3.950 1.420 228 km/h 8"5 [9"6] 8,5 λίτρα 1995-1998
M52TUB25 245/3.500 1.430 8"4 [9"5] 1998-2000
525i M54B25 192/6.000 245/3.500 1.575 238 km/h 8"1 [8"9] 9,3 λίτρα 2000-2003
528i M52B28 2.793 cm³ 193/5.300 280/3.950 1.440 236 km/h 7"5 [8"8] 9,0 λίτρα 1995-1999
M52TUB28 193/5.500 280/3.500 8,9 λίτρα 1999-2000
530i M54B30 2.979 cm³ 231/5.900 300/3.500 1.605 250 km/h 7"1 [7"6] 10,2 λίτρα 2000-2003
535i M62B35 3.498 cm³ 235/5.700 320/3.300 1.540 247 km/h 6"9 [7"6] 10,3 λίτρα 1996-1998
M62TUB35 245/5.800 345/3.800 1.615 11,5 λίτρα 1998-2003
540i M62B44 4.398 cm³ 286/5.700 420/3.900 1.585 250 km/h 6"2 [6"4] 10,5 λίτρα 1996-1998
M62TUB44 286/5.400 440/3.600 1.660 11,8 λίτρα 1998-2003
M5 S62B50 4.941 cm³ 400/6.600 500/3.900 1.720 5"3 13,9 λίτρα 1998-2003
Diesel
520d M47D20 1.951 cm³ 136/4.000 280/1.750 1.565 206 km/h 10"6 5,9 λίτρα 2000-2003
525td* M51D25T 2.498 cm³ 115/4.800 230/1.900 1.480 198 km/h 11"9 7,9 λίτρα 1996-2000
525tds M51D25S 143/4.600 280/2.200 211 km/h 10"4 [11"0] 8,3 λίτρα 1996-2000
525d M57D25 163/4.000 350/2.000 1.575 219 km/h 8"9 [9"1] 6,7 λίτρα 2000-2003
530d M57D30 2.926 cm³ 184/4.000 390/1.750 1.550 225 km/h 8" [8"4] 7,2 λίτρα 1998-2000
193/4.000 410/1.750 1.650 230 km/h 7"8 [8"0] 7,1 λίτρα 2000-2003

(*): Διατέθηκε μόνο στην Ολλανδία και στο Βέλγιο.

Κιβώτια ταχυτήτων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα 6-κύλινδρα μοντέλα της E39 έφεραν ως στάνταρ είτε το 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο Getrag 250G είτε το 5-τάχυτο μηχανικό ZF 320Z (S5-32), αναλόγως με το έτος και την έκδοση. Τα μοντέλα με τον κινητήρα ντίζελ M51 έφεραν το 5-τάχυτο μηχανικό ZF 260Z, ενώ αυτά με τον ντίζελ M57 έφεραν το 5-τάχυτο μηχανικό ZF 390 (S5-39DZ). Όλα τα μοντέλα V8 βενζίνης, δηλαδή τα 535i, 540i και το κορυφαίο E39 M5, είχαν στάνταρ 6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο Getrag 420G.

Δεξιοτίμονη E39 535i SE auto του 1998 στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Σε όλες τις εκδόσεις της E39 προσφέρονταν προαιρετικά, με έξτρα χρέωση, αυτόματα κιβώτια, με εξαίρεση τις ντίζελ 520d και 525td που διατέθηκαν μόνο με χειροκίνητα κιβώτια. Στα περισσότερα μοντέλα προσφερόταν ηλεκτροϋδραυλικά ελεγχόμενο 5-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο με προσαρμοζόμενο έλεγχο μετάδοσης (AGS). Μάλιστα η αυτόματη μετάδοση στα μοντέλα βενζίνης (ειδικότερα στις 520i και 523i ξεκινώντας από τον Σεπτέμβριο του 1996) και στα ντίζελ 525d και 530d είχε και Steptronic, για χειροκίνητο έλεγχο αν το επιθυμήσει ο οδηγός, φυσικά χωρίς συμπλέκτη.

Ωστόσο, κάποια 6-κύλινδρα αντίτυπα της E39 με βενζινοκινητήρα πριν την ανανέωση τον Σεπτέμβριο του 2000 εξοπλίστηκαν με ένα 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο GM 4L30-E (A4S270R). Όλα τα άλλα 6-κύλινδρα αντίτυπα της E39 προσέφεραν 5-τάχυτα αυτόματα, είτε το GM 5L40-E (A5S360R), είτε το GM 5L40-E (A5S390R), είτε το ZF 5HP19 (A5S325Z), αναλόγως με το έτος και την έκδοση. Τα μοντέλα V8 βενζίνης (535i, 540i και E39 M5) προσέφεραν είτε το 5-τάχυτο αυτόματο ZF 5HP24 (A5S440Z), είτε το 5-τάχυτο αυτόματο ZF 5HP30 (A5S560Z).

  1. Kittler, Eberhard (2001). Deutsche Autos seit 1990, vol.5. Stuttgart: Motorbuch. p. 165. ISBN 3-613-02128-5. and Auto Katalog, 2003 edition, p. 312; figures for 2002 to 2003: sales according to BMW Group Annual Reports 2002 / 2003.
  2. www.carfolio.com/specifications for the 1996 BMW 520i Automatic (E39).
  3. 7-forum.com/ Sicherheitssystem im BMW 7er, Modell E38.
  4. Αποτελέσματα του EuroNCAP για τη BMW Σειρά 5 E39.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]