Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αγνή Χέντβιχ του Άνχαλτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αγνή Χέντβιχ του Άνχαλτ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Agnes Hedwig von Anhalt (Γερμανικά)
Γέννηση12  Μαρτίου 1573[1]
Ντέσαου
Θάνατος3  Νοεμβρίου 1616[1]
Σόντερμπουργκ
Τόπος ταφήςΣόντερμπουργκ
ΘρησκείαΛουθηρανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑύγουστος της Σαξονίας (από 1586)[2]
Ιωάννης Β΄ του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ (από 1588)[2]
ΤέκναΙωακείμ Ερνέστος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Πλεν
Άννα Σαβίνα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ
Ελεονώρα Σοφία του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ
Ελεονόρα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ[3]
Ιωάννης Γεώργιος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ[3]
Βερνάρδος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ[3]
Δωροθέα Σίβυλλα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ[3]
Αγνή Μαγδαληνή του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ[3]
Δωροθέα Μαρία του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ[3]
ΓονείςΙωακείμ Ερνέστος του Άνχαλτ (1536-1586) και Ελεονόρα της Βυρτεμβέργης
ΑδέλφιαΣίβυλλα του Άνχαλτ
Ελισάβετ του Άνχαλτ-Τσερμπστ
Δωροθέα-Μαρία του Άνχαλτ
Άννα Μαρία του Άνχαλτ
Άννα Σοφία του Άνχαλτ
Αύγουστος του Άνχαλτ-Πλέτσκαου
Ροδόλφος του Άνχαλτ-Τσερμπστ
Χριστιανός Α΄ του Άνχαλτ-Μπέρνμπουργκ
Ιωάννης Γεώργιος Α΄ του Άνχαλτ-Ντέσαου
Λουδοβίκος Α΄ του Άνχαλτ-Κέτεν
Ιωάννης Ερνέστος του Άνχαλτ
Βερνάρδος του Άνχαλτ
ΟικογένειαHouse of Ascania (elder Anhalt-Zerbst branch)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααββέσσα
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Αγνή-Χέντβιχ, γερμ.: Agnes-Hedwig von Anhalt (12 Μαρτίου 1573, Ντέσαου - 3 Νοεμβρίου 1616, Σόντενμπουργκ) από τον Οίκο των Ασκάνια ήταν πριγκίπισσα του Άνχαλτ εκ γενετής, ηγουμένη του Γκέρνροντε και από γάμο εκλέκτορας της Σαξονίας και αργότερα δούκισσα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ.

Ήταν κόρη του Ιωακείμ-Ερνέστου πρίγκιπα του Άνχαλτ και της δεύτερης συζύγου του Eλεονόρας της Βυρτεμβέργης. Από το 1581 έως το 1586 ήταν ηγουμένη του αυτοκρατορικού αβαείου του Αγίου Κύριακ στο Γκέρνροντε. [4]

Στις 3 Ιανουαρίου 1586, σε ηλικία 13 ετών, παντρεύτηκε τον Αύγουστο εκλέκτορα της Σαξονίας, και έγινε η δεύτερη σύζυγός του. Τη νύχτα του γάμου τους, λέγεται ότι ζήτησε την απελευθέρωση του Κάσπαρ Πέουσερ. [5] Ο Αύγουστος απεβίωσε λίγες εβδομάδες αργότερα, στις 11 Φεβρουαρίου 1586. Η Αγνή-Χέντβιχ έλαβε το κάστρο του Λίχτενμπουργκ ως δικό της εισόδημα (wittum), αλλά δεν έζησε ποτέ εκεί. [6]

Δύο χρόνια αργότερα, στις 14 Φεβρουαρίου 1588, παντρεύτηκε τον Ιωάννη Β΄ δούκα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ και ήταν και η δεύτερη σύζυγός του. Απεβίωσε το 1616, έξι χρόνια πριν από τον σύζυγό της.

Παντρεύτηκε πρώτα το 1586 τον Αύγουστο των Βέττιν εκλέκτορα της Σαξονίας, ο οποίος απεβίωσε λίγους μήνες μετά.. Δεν είχαν απογόνους.

Έπειτα η Αγνή-Χέντβιχ έκανε δεύτερο γάμο με τον Ιωάννη Β΄ των Όλντενμπουργκ δούκα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ και είχε τέκνα:

  • Eλεονόρα (4 Απριλίου 1590 – 13 Απριλίου 1669).
  • Άννα-Σαβίνα (7 Μαρτίου 1593 – 18 Ιουλίου 1659), παντρεύτηκε την 1η Ιανουαρίου 1618 με τον Ιούλιο-Φρειδερίκο δούκα της Βυρτεμβέργης-Βάιλτινγκεν.
  • Ιωάννης-Γεώργιος (9 Φεβρουαρίου 1594 – 25 Ιανουαρίου 1613), απεβ. 19 ετών.
  • Ιωακείμ-Ερνέστος Α΄ (29 Αυγούστου 1595 – 5 Οκτωβρίου 1671) δούκας του Σ.Χ.Σόντερμπουργκ-Πλεν (1622–71).
  • Eλεονώρα-Σοφία (24 Φεβρουαρίου 1603 – 5 Ιανουαρίου 1675), παντρεύτηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1624 με τον Χριστιανό Β΄ πρίγκιπα του Άνχαλτ-Μπέρνμπουργκ.
  • Aγνή-Μαγδαληνή (17 Νοεμβρίου 1602 – 17 Μαΐου 1607) απεβ. 5 ετών, Δωροθέα-Μαρία (23 Ιουλίου 1599 – 27 Μαρτίου 1600) απεβ. 1 έτους, Bερνάρδος (12 Απριλίου 1601 – 26 Απριλίου 1601) απεβ. νήπιο, Δωροθέα-Σίβυλλα (13 Ιουλίου 1597 – 21 Αυγούστου 1597) απεβ. νήπιο.
  1. 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11294.htm#i112937. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 p11294.htm#i112937. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. Hans K. Schulze· Reinhold Specht (1965). Das Stift Gernrode. Böhlau Verlag. σελ. 51. 
  5. Karl Adolf Menzel: Neuere Geschichte der Deutschen von der Reformation, Karl Adolf Menzel, p545
  6. Ute Essegern: Fürstinnen am kursächsischen Hof, p. 79