Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τζαν Γκαστόνε των Μεδίκων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζαν Γκαστόνε
μεγάλος δούκας της Τοσκάνης
Περίοδος1723 - 1737
ΠροκάτοχοςΚόζιμο Γ΄
ΔιάδοχοςΦραγκίσκος Α΄
Γέννηση24 Μαΐου 1671 (1671-05-24)
Θάνατος9 Ιουλίου 1737 (66 ετών)
ΣύζυγοςΆννα Μαρία Φραγκίσκη της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ
ΟίκοςΜεδίκων-Τοσκάνης
ΠατέραςΚόζιμο Γ΄
ΜητέραΜαργαρίτα Λουίζα της Ορλεάνης
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

O Τζαν Γκαστόνε, ιταλ. Gian Gastone, (24 Μαΐου 1671 - 9 Ιουλίου 1737) από τον Οίκο των Μεδίκων, ήταν μεγάλος δούκας της Τοσκάνης (1723-1737).

Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Κόζιμο Γ΄ μεγάλου δούκα της Τοσκάνης και της Μαργαρίτας-Λουίζας των Βουρβόνων, κόρης του Γκαστόν δούκα της Ορλεάνης.[1] Ήταν άτεκνος και έτσι ήταν ο τελευταίος από τους Μεδίκους μεγάλος δούκας της Τοσκάνης.

Η αδελφή του Άννα-Μαρία-Λουίζα κανόνισε το γάμο του με την πλούσια χήρα Άννα-Μαρία-Φραντσίσκα της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ, αλλά ο ένας σύζυγος περιφρονούσε τον άλλον. Το 1713 απεβίωσε ο μεγαλύτερος αδελφός του και το 1723 ο πατέρας του, που τον διαδέχθηκε.

Η διακυβέρνησή του χαρακτηρίστηκε από την ανατροπή της συντηρητικής πολιτικής του πατέρα του: κατάργησε τους φόρους από τους φτωχότερους ανθρώπους, τον περιορισμό των Εβραίων και τις δημόσιες εκτελέσεις.[2] Το τελευταίο διάστημα της ζωής του το πέρασε περιορισμένος στο κρεβάτι του και φυλασσόμενος από τη συνοδεία του, τους Αλέκτορες. Απεβίωσε το 1737 χωρίς παιδιά.

Ο Κάρολος ΣΤ΄ των Αψβούργων-Αυστρίας, τυπικά επικυρίαρχος του δουκάτου, έδωσε την Τοσκάνη στον Κάρολο Γ΄ των Βουρβόνων, μετέπειτα βασιλιά της Ισπανίας, ως τρισεγγονό της Μαργαρίτας των Μεδίκων, κόρης του Κόζιμο Β΄ μεγάλου δούκα της Τοσκάνης.[3] Η Ισπανία, η Βρετανία και η Ολλανδία συμφώνησαν με αυτό. Το 1738 με τη Συνθήκη ειρήνης ο Φραγκίσκος Γ΄ δούκας της Λωρραίνης παραχώρησε το δουκάτο του και ως αντάλλαγμα πήρε το μεγάλο δουκάτο της Τοσκάνης.[4]

Το 1697 νυμφεύτηκε την Άννα-Μαρία-Φραγκίσκη των Άνχαλτ, κόρη του Ιουλίου-Φραγκίσκου δούκα της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ· δεν απέκτησαν απογόνους.

  1. Young, σελ. 460
  2. Hale, J.R., σελ. 191
  3. Young, σελ. 481
  4. Hale, σελ. 192
  • Acton, Harold (1980). The Last Medici. London: Macmillan. ISBN 0-333-29315-0.
  • Aldrich, Robert; Wotherspoon, Garry (2000). Who's Who in Gay and Lesbian History: From Antiquity to World War II [volume 1 Who's Who]: From Antiquity to the Mid-twentieth Century Vol 1. London: Routledge. ISBN 978-0-415-15982-1.
  • Garrido, Fernando; Cayley, Charles Bagot (1876). A history of political and religious persecutions, Reprint: Arkose Press (26 Σεπτεμβρίου 2015), ISBN 978-1343568808.
  • Hale, J.R. (1977). Florence and the Medici. London: Orion. ISBN 1-84212-456-0.
  • Levy, Carl (1996). Italian Regionalism: History, Identity and Politics. Oxford: Berg, 1996. ISBN 978-1-85973-156-7.
  • Row, Augustus (1868). Masonic Biography and Dictionary J.B. Lippincott & Company, Reprint: Kessinger Publishing, LLC; First edition (10 Σεπτεμβρίου 2010) ISBN 978-1165041398.
  • Strathern, Paul (2003). The Medici: Godfathers of the Renaissance. London: Vintage. ISBN 978-0-09-952297-3.
  • Young, G.F. (1920). The Medici: Volume II. London: John Murray.
Τζαν Γκαστόνε των Μεδίκων
Οίκος των Μεδίκων
κλάδος Τοσκάνης
Γέννηση: 24 Mαΐου 1671 Θάνατος: 9 Ιουλίου 1737
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Κόζιμο Γ¨

μεγάλος δούκας της Τοσκάνης

1723 - 1737
Διάδοχος
Φραγκίσκος Γ΄
δούκας της Λωρραίνης