στειλιάρι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	στειλιάρι	τα	στειλιάρια
γενική	του	στειλιαριού	των	στειλιαριών
αιτιατική	το	στειλιάρι	τα	στειλιάρια
κλητική		στειλιάρι		στειλιάρια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στειλιάρι < μεσαιωνική ελληνική στειλειάριον, υποκοριστικό του ελληνιστική κοινή στειλειός < αρχαία ελληνική στειλεός

Ουσιαστικό

στειλιάρι ουδέτερο

1. κυλινδρικό κομμάτι ξύλου, που αποτελεί αποσπώμενο τμήμα σε διάφορα εργαλεία, όπως το φτυάρι ή την αξίνα

   ≈ συνώνυμα: στειλεός

2. (μεταφορικά) στουρνάρι, αμόρφωτος
3. βέργα δαρσίματος
   • (κατ’ επέκταση) ξύλο, ξυλοδαρμός

Μεταφράσεις

    στειλιάρι

αγγλικά : shaft (en) γερμανικά : Stiel (de)