Nova Iguaçu: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
e roboto aldono de: fi:Nova Iguaçu |
SieBot (diskuto | kontribuoj) e roboto aldono de: bpy:নোভা ইগুৱাকু |
||
| Linio 23: | Linio 23: | ||
{{LigoElstara|pt}} |
{{LigoElstara|pt}} |
||
[[bpy:নোভা ইগুৱাকু]] |
|||
[[de:Nova Iguaçu]] |
[[de:Nova Iguaçu]] |
||
[[en:Nova Iguaçu]] |
[[en:Nova Iguaçu]] |
||
Kiel registrite je 00:15, 19 okt. 2007
- Situo: 22º45'33" sude, 43º27'04" okcidente
- Areo: 524,04 km2
- Horzono: GMT-3h
- Loĝantaro: ĉirkaŭ 705 485 (en la aglomeraĵo en 2004)
Nova-Iguaçu, ŝtato de Rio-de-Ĵanejro (Rio-de-Ĵanejrio). Nova Iguaçu estis fondita la 13/01/1833.
Esperanto en Nova Iguaçu
En 1929 la gazeto “Nova Iguassu e Lavoura” publikigis artikolon pri Esperanto.
La pioniro de Esperanto-movado en Nova Iguaçu estis Adail Cardoso Barbosa, kiu post ricevi la Elementan Esperantan Diplomon, liverita de profesoro João Batista de Melo e Souza, ĉe la sidejo de Brazila Esperanto-Ligo, la 31-an de majo 1958, kaj la Norman Superan, la 28-an de Decembro 1959, li daŭrigis disvastigante kaj instruante la lingvon Esperanton ĉe la sidejo de la Spiritisma Domo “Amor e Justiça” en la kvartalo “Engenho Pequeno”, kie profesoro Celso Martins kaj lia patro, inter aliaj, lernis Esperanton.
Entreprenema, Adail realigis multajn eventojn, ekspoziciojn, prelegojn kaj ĉefe Esperanto-kursojn. Li interŝanĝis korespondadon en eksterlando, kie li amikiĝis al esperantistoj en Usono kaj Japanio. Bedaŭrinde, post li, la movado malvigliĝis.