celić

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *cělìti. By surface analysis, cały +‎ -ić. First attested in 1471.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /t͡sɛlʲit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /t͡sɛlʲit͡ɕ/

Verb

celić impf

1. (transitive) to fix, to mend, to repair

   Synonyms: naprawiać, podzieławać

   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 126:

     Instaurantur id est integrantur; instauro id est reparo […] ad similitudinem prioris rei facio czylą (pro celę?) (Rom 13, 9)

     [Instaurantur id est integrantur; instauro id est reparo […] ad similitudinem prioris rei facio celą (Rom 13, 9)]

Related terms

adjective

• cały

 

adverbs

• cale
• cało

 

nouns

• całowanie
• całość
• pocałowanie
• ucałowanie

 

verbs

• całować impf, pocałować pf, ucałować pf

 

Descendants

• Polish: calić

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “(calić) celić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN