empericus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /emˈpeː.ri.kus/, [ɛmˈpeːrɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /emˈpe.ri.kus/, [emˈpɛːrikus]
Noun
[edit]empēricus m (genitive empēricī); second declension
- Alternative spelling of empīricus
Declension
[edit]Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | empēricus | empēricī |
Genitive | empēricī | empēricōrum |
Dative | empēricō | empēricīs |
Accusative | empēricum | empēricōs |
Ablative | empēricō | empēricīs |
Vocative | empērice | empēricī |
References
[edit]- “empēricus” on page 606/1 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)