aanlopen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːnˌloːpə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧lo‧pen

Etymology 1

Inherited from Middle Dutch ānelôpen, āenlôpen, from Old Dutch analōpan. Equivalent to aan +‎ lopen.

Verb

aanlopen

1. to encounter, meet
2. to hasten, walk with speed
3. to walk toward
4. to continue, to endure
5. (dated) to frequent

Conjugation

Conjugation of aanlopen (strong class 7, separable)
infinitive	aanlopen
past singular	liep aan
past participle	aangelopen
infinitive	aanlopen
gerund	aanlopen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	loop aan	liep aan	aanloop	aanliep
2nd person sing. (jij)	loopt aan, loop aan2	liep aan	aanloopt	aanliep
2nd person sing. (u)	loopt aan	liep aan	aanloopt	aanliep
2nd person sing. (gij)	loopt aan	liept aan	aanloopt	aanliept
3rd person singular	loopt aan	liep aan	aanloopt	aanliep
plural	lopen aan	liepen aan	aanlopen	aanliepen
subjunctive sing.1	lope aan	liepe aan	aanlope	aanliepe
subjunctive plur.1	lopen aan	liepen aan	aanlopen	aanliepen
imperative sing.	loop aan
imperative plur.1	loopt aan
participles	aanlopend	aangelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

aanlopen

1. plural of aanloop