Edukira joan

Juan Ignazio Uranga

Wikipedia, Entziklopedia askea
Juan Ignazio Uranga

Bizitza
JaiotzaErrenteria, 1863
Herrialdea Gipuzkoa, Euskal Herria
HeriotzaDonostia1934ko apirilaren 24a (70/71 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzakeuskara
gaztelania
Jarduerak
Jarduerakidazlea

Literaturaren Zubitegia: 481

Juan Ignazio Uranga (Errenteria, Gipuzkoa, 1863Donostia, Gipuzkoa, 1934ko apirilaren 24a)[1] euskal olerkaria eta Donostiako Parte Zaharreko bizargina izan zen. Sari ugari jaso zituen bere olerkiei esker, gehienak Euskal-Esnalea eta Euskal-Erria adizkarietan plazaratuak.

Obra nagusiak: Urtearen lau erak (1887), Ama euskera (1890), Loreak on Antonio Oquendori bere talluntzaren aurrean (1895), Aritzaren zumo gozua (saiakera dramatikoa, 1896), Umezurtza (J.M. Arrietarekin batera idatziriko komedia, 1896), Izar (1898), Enaden elkartasun maitia (1899), Manu (komedia, 1900), Udaberriya (1902), Biursarriyak eta kikirrak udaberriyari (1904) eta 1908-1915 urteetan idatziriko hainbat bakarrizketa dramatiko (Ero algara, Amets bat dirudi, Euskaldun bat, Au mundua, Ostatuan, maitasuna, Gizon galanta, Osasungaya, Nekazariya, mani, mari-Mikela, Nere diruak, Zein da nire zale?, Sorginak). Bereak dira, halaber, Aideko txoriya (1916), Mari (1917) eta Manu dantzaria (1917) obrak.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Juan Ignazio Uranga. Literaturaren zubitegia, armiarma.eus. (2016ko apirilaren 25ean ikusia).

Kanpo loturak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Euskal idazleak
Euskal idazleak
Euskal idazleak
Artikulu hau euskal idazle bati buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.