حق دسترسی به اینترنت
حق دسترسی به اینترنت (به انگلیسی: Right to Internet access) که با نام‌های حق پهنای باند (به انگلیسی: right to broadband) یا آزادی اتصال (به انگلیسی: freedom to connect) نیز شناخته می‌شود، دیدگاهی است که بر اساس آن همهٔ انسان‌ها باید بتوانند با هدف استفاده از آزادی بیان و دسترسی به حقوق اساسی بشر به اینترنت دسترسی داشته باشند. کشورها مسئول حصول اطمینان از امکان دسترسی به اینترنت هستند و کشوری حق ندارد بدون دلیل دسترسی فردی به اینترنت را محدود کند. در بسیاری از کشورها دسترسی به اینترنت به عنوان یک حق شناخته می‌شود.[۱]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ N. Lucchi, "Access to Network Services and Protection of Constitutional Rights: Recognizing the Essential Role of Internet Access for the Freedom of Expression" بایگانی‌شده در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine, Cardozo Journal of International and Comparative Law (JICL), Vol. 19, No. 3, 2011. Available at http://www.cjicl.com/uploads/2/9/5/9/2959791/cjicl_19.3_lucchi_article.pdf بایگانی‌شده در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine
 | این یک مقالهٔ خرد حقوقی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |