سمله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ربات: انتقال رده به درخواست AKhaleghizadeh از رده:زنان در اساطیر یونانی به رده:زنان در اسطوره‌شناسی یونانی |
جز ربات: افزودن رده‌های همسنگ |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
خانوادهٔ سمله قبول نکردند که زئوس مسئول موقعیت خواهر آن‌ها یا مرگ او باشد. بنابراین، پرستش دیونیسوس در سراسر یونان با شور و شوق فراوان و مقاومت ناچیزی گسترش یافت، جز در تبس که پسر خالهٔ دیونیسوس، [[پنتئوس]] از پذیرش او سر باز زد. دیونیسوس ابتدا توسط خواهر و شوهر خواهر سمله، اینو و [[آتاماس]] بزرگ شد و بعدها نیز [[نیمف]] نیسا وظیفه سرپرستی او را به عهده گرفت. به عنوان فردی بزرگسال، او مادر خود را از [[هادس]] باز پس گرفت و تبدیل به ایزدبانو نمود؛ از آن زمان به بعد او را «تیونه» نامیدند.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = James Hunter |نشانی = http://www.pantheon.org/articles/s/semele.html |عنوان = Semele |ناشر = pantheon.org |تاریخ = |کد زبان = en |تاریخ بازدید = August 28, 2016 |archiveurl = https://web.archive.org/web/20161014072413/http://www.pantheon.org/articles/s/semele.html |archivedate = ۱۴ اکتبر ۲۰۱۶ |dead-url = yes }}</ref> |
خانوادهٔ سمله قبول نکردند که زئوس مسئول موقعیت خواهر آن‌ها یا مرگ او باشد. بنابراین، پرستش دیونیسوس در سراسر یونان با شور و شوق فراوان و مقاومت ناچیزی گسترش یافت، جز در تبس که پسر خالهٔ دیونیسوس، [[پنتئوس]] از پذیرش او سر باز زد. دیونیسوس ابتدا توسط خواهر و شوهر خواهر سمله، اینو و [[آتاماس]] بزرگ شد و بعدها نیز [[نیمف]] نیسا وظیفه سرپرستی او را به عهده گرفت. به عنوان فردی بزرگسال، او مادر خود را از [[هادس]] باز پس گرفت و تبدیل به ایزدبانو نمود؛ از آن زمان به بعد او را «تیونه» نامیدند.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = James Hunter |نشانی = http://www.pantheon.org/articles/s/semele.html |عنوان = Semele |ناشر = pantheon.org |تاریخ = |کد زبان = en |تاریخ بازدید = August 28, 2016 |archiveurl = https://web.archive.org/web/20161014072413/http://www.pantheon.org/articles/s/semele.html |archivedate = ۱۴ اکتبر ۲۰۱۶ |dead-url = yes }}</ref> |
||
== شجره‌نامه |
== شجره‌نامه سمله در اسطوره‌شناسی یونان == |
||
{{شجره‌نامه آخایوس در اسطوره‌شناسی یونان}} |
{{شجره‌نامه آخایوس در اسطوره‌شناسی یونان}} |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
[[رده:نیمه‌خدایان در اسطوره‌شناسی کلاسیک]] |
[[رده:نیمه‌خدایان در اسطوره‌شناسی کلاسیک]] |
||
[[رده:الهه‌های یونانی]] |
[[رده:الهه‌های یونانی]] |
||
[[رده:زنان فانی زئوس]] |
|||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۰۱
سمله (به انگلیسی: Semele) در اساطیر یونانی، دختر کادموس، بنیان‌گذار شهر تبای و هارمونیا بود. او همچنین خواهر اینو، آگاوه، آتونوئه و پلیدروس بود.
| اساطیر یونان باستان | ||||
| ||||
| سمله | ||||
|---|---|---|---|---|
| یونانی: | Σεμέλη | |||
| جنسیت: | مؤنث | |||
| پدر: | کادموس | |||
| مادر: | هارمونیا | |||
| فرزندان: | دیونیسوس | |||
| وابستگان: | اینو، آگاوه، آتونوئه | |||
| مرگ: | از آذرخش زئوس سوخت | |||
| ||||
سمله معشوق زئوس بود. زئوس به صورت مردی زمینی با سمله در ارتباط بود. هرا فهمید و سمله را فریب داد که ادعای معشوقش مبنی بر این‌که زئوس است دروغی بیش نیست. سمله از زئوس خواست نشانه‌ای به او نشان دهد و با همه جلال و عظمت پیش او ظاهر شود. زمانی که زئوس این کار را کرد، سمله از شعله نور او سوخت. اما زئوس فرزند او را که در شکمش بود را پیش از سوختن نجات داد و در ران خود جای داد و بچه نیز در زمان مقتضی متولد شد. این پسر بعدها دیونیسوس، ایزد شراب نامیده شد. به همین دلیل دیونیسوس برخی مواقع با عنوان «دو بار زاده شده» نامیده می‌شود.
خانوادهٔ سمله قبول نکردند که زئوس مسئول موقعیت خواهر آن‌ها یا مرگ او باشد. بنابراین، پرستش دیونیسوس در سراسر یونان با شور و شوق فراوان و مقاومت ناچیزی گسترش یافت، جز در تبس که پسر خالهٔ دیونیسوس، پنتئوس از پذیرش او سر باز زد. دیونیسوس ابتدا توسط خواهر و شوهر خواهر سمله، اینو و آتاماس بزرگ شد و بعدها نیز نیمف نیسا وظیفه سرپرستی او را به عهده گرفت. به عنوان فردی بزرگسال، او مادر خود را از هادس باز پس گرفت و تبدیل به ایزدبانو نمود؛ از آن زمان به بعد او را «تیونه» نامیدند.[۱]
شجره‌نامه سمله در اسطوره‌شناسی یونان
[ویرایش]جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ James Hunter. "Semele" (به انگلیسی). pantheon.org. Archived from the original on 14 October 2016. Retrieved August 28, 2016.
- ویل دورانت (۱۳۷۸)، تاریخ تمدن، یونان باستان (جلد دوم)، ترجمهٔ امیرحسین آریان‌پور و دیگران، به کوشش سرویراستار، محمود مصاحب.، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، شابک ۹۶۴-۴۴۵-۰۰۱-۹
