پرش به محتوا

کاربر:Javiderfani/صفحه تمرین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ارزیابی مشروط یک روش اقتصادی بر پایه نظرسنجی برای ارزشگذاری منابع غیر بازاری مانند حفاظت از محیط زیست یا تأثیر آلودگی است. اگرچه این منابع برای مردم مطلوبیت ایجاد میکند ، اما نمودهای خاصی از آنها قیمت بازاری ندارند زیرا به طور مستقیم فروخته نمی شوند - به عنوان مثال ، مردم از چشم انداز زیبا از کوهستان بهره مند می شوند ، اما ارزش گذاری آنها با استفاده از مدل های بر پایه قیمت دشوار است. ارزیابی مشروط یکی از تکنیک هایی است که برای اندازه گیری این جنبه ها مورد استفاده قرار می گیرد. معمولا به ارزیابی مشروط، مدل ترجیحات اعلام شده گفته میشود که در مقابلمدل ترجیحات آشکار شده قرار میگیرد. هر دو مدل بر پایه مطلوبیت هستند. معمولا در پرسشنامه ها این موضوع مد نظر قرار میگیرد که مردم تا چه مقدار تمایل به پرداخت پول برای حفظ یک ویژگی زیست محیطی مانند تنوع زیستی دارند و یا چه مقدار مایل به دریافت پول برای جبران از دست دادن آن ویژگی هستند.

تاریخچه

[ویرایش]

نظرسنجی ارزیابی مشروط برای اولین بار در تئوری های SV Ciriacy-Wantrup (1947) به عنوان یک روش برای استخراج ارزش بازاری برای کالاهای بدون بازار مطرح شد. اولین کاربرد عملی این روش برای تخمین ارزش شکارچیان و گردشگران در یک منطقه خاص بود که توسط Davis در سال 1963 انجام شد. او نتایج نظرسنجی را با برآورد ارزش بر اساس هزینه های سفر مقایسه کرد و ارتباط معنادارای را میان آنها پیدا کرد.

این روش زمانی که در دهه هشتاد، به سازمان های دولتی ایالات متحده قدرت شکایت در زمینه خسارت به منابع محیط زیستی را که خود متولی آن بودند داده شد، مورد توجه قرار گرفتت. در ادامه در پرونده ایالت اوهایو در مقابل وزارت کشور ، انواع خساراتی که آنها قادر به جبران بودند شامل ارزشهای وجودی بررسی شد . ارزش های وجودی از طریق مکانیسم های قیمت گذاری بازار قابل ارزشگذاری نیستند، بنابراین روش ارزیابی مشروط برای ارزشگذاری آنها پیشنهاد شد. در این مدت ،سازمان حفاظت از محیط زیست یک کنفرانس مهم را با هدف راهنمایی در زمینه طراحی نظرسنجی ها برگزار کرد. نشت نفت اکسون والدز در تنگه پرنس ویلیام اولین موردی بود که از ارزیابی مشروط برای بررسی کمی خسارت استفاده شد و استفاده از این روش از آن زمان گسترش یافت.

جنجال های گذشته

[ویرایش]

بسیاری از اقتصاددانان استفاده از اولویت های ذکر شده برای تعیین تمایل به پرداخت کالای مورد نظر را زیر سوال می برند و ترجیح میدهند به ترجیحات آشکار شده شده مردم اعتماد کنند. در ارزیابی مشروط اولیه، اغلب به طرح سوالاتی مانند "چقدر برای جبران تخریب ناحیه X مطالبه می کنید" یا "چقدر برای حفظ ناحیه X پرداخت می کنید" پرداخته میشود. این نوع نظرسنجی ها به صورت بالقوه دچار کاستی هایی مانند رفتار استراتژیک، پاسخ های اعتراضی، جهت گیری پاسخ ها و نادید گرفتن محدودیت درآمد پاسخ دهندگان هستند. [۱] بررسی های اولیه مورد استفاده در ارزیابی محیط زیست نشان می دهد كه مردم در پاسخ های خود ترجیح كلی را برای هزینه های زیست محیطی ابراز می كنند ، كه تحت عنوان اثر القایی توسط منتقدان این روش مطرح شده است.

در پاسخ به انتقادات به نظرسنجی های ارزیابی مشروط، هیئتی از اقتصاددانان برجسته (به ریاست کنت آرو و رابرت سلوو، برندگان جایزه نوبل ) تحت نظارت اداره ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) در سال 1993 تشکیل شد. این هیئت شواهدی از 22 اقتصاددان خبره را بررسی کرد و نتایج آن را در سال 1995 منتشر کرد. توصیه های هیأت NOAA این بود که نظرسنجی های ارزیابی مشروط به دلیل مشکلات ذاتی در استخراج مقادیر دقیق اقتصادی از طریق روش های بررسی ، باید به دقت طراحی و کنترل شوند.

مهمترین توصیه های هیات NOAA به شرح زیر است:

  • از مصاحبه های شخصی به جای روش های تلفنی یا پرسش در مراکز خرید، برای انجام نظرسنجی استفاده شود.
  • نظرسنجی ها در قالب پرسنامه های بله یا خیر طراحی شود و برای مثال تحت عنوان رأی دادن برای یک مالیات خاص برای محافظت از یک منبع مشخص ، به مخاطب ارائه شود.
  • به پاسخ دهندگان اطلاعات جامعی در مورد منبع مورد نظر و میزان حفاظتی که در مورد آن رأی داده اند داده شود. این اطلاعات باید شامل تهدیدات منبع (بهترین و بدترین حالت ها) ، ارزیابی علمی از اهمیت اکولوژیکی آن و نتایج احتمالی اقدامات حفاظتی باشد.
  • تأثیرات درآمدی با دقت توضیح داده شود تا اطمینان حاصل شود که پاسخ دهندگان متوجه شده اند که آنها تمایل خود را برای پرداخت برای محافظت از منبع خاص مورد نظر ، (و نه محیط زیست به صورت کلی )، ابراز می کنند.
  • برای اطمینان از نتایج از پاسخ دهندگان سوالات فرعی پرسیده شود.

مبنای این توصیه ها این بود که اپراتور نظرسنجی بار اثبات زیادی دارد که باعث تاثیر معنی دار بر نتایج نظرسنجی میشود. نظرسنجی های انجام شده با این معیارها بسیار گران است و برای کاهش هزینه نظرسنجی ها ، آن هیئت مجموعه ای از نظرسنجی های مرجع را پیشنهاد می کند که می توان نظرسنجی های آینده را با آنها مقایسه و آنها را کالیبره کرد. به طور کلی ، هیئت NOAA احساس کرد که تخمین ارزش به طور محافظه کارانه ترجیح داده شود و نتیجه مهم این تصمیم این بود که آنها توصیه کردند که از تمایل به پرداخت پول برای حفط منبع، به جای تمایل به دریافت پول برای جبران خسارت، استفاده شود .

در نتیجه ، روش ارزیابی مشروط فعلی این کاستی ها را اصلاح می کند و آزمایش تجربی فعلی نشان می دهد که تحت تاثیر قرار گرفتن ها و ناسازگاری ها با موفقیت رفع شده است. [۲]

وضعیت فعلی

[ویرایش]

همانطور که توسط Mundy و McLean (1998) نشان داده شده است ، روش ارزیابی مشروط اکنون به طور گسترده ای به عنوان یک روش ارزیابی املاک و مستغلات پذیرفته شده است ، به ویژه در املاک آلوده یا سایر شرایطی که مدل های ترجیحات آشکار شده (به عنوان مثال قیمت گذاری معاملات) به دلیل عدم تعادل در بازار شکست می خورند. [۳] مک لین ، موندی و کیلپاتریک (1999) مقبولیت ارزیابی مشروط را در اظهارات کارشناسان املاک و مستغلات نشان می دهند و استانداردهای فعلی استفاده از ارزیابی مشروط در شرایط دادرسی توسط دیاموند (2000) تشریح شده است. [۴]

سازمان های دولتی ایالات متحده هنگام تحلیل هزینه-فایده پروژه هایی که به طور مثبت یا منفی بر محیط زیست اثر می گذارند ، از این روش به طور گسترده ای استفاده میکنند. به عنوان مثال می توان به ارزیابی کیفیت آب و فعالیت های تفریحی رودخانه پایین دست سد گلن کنیون ،ترمیم تنوع زیستی در دریاچه مونو و ترمیم تخم ریزی ماهی قزل آلا در رودخانه های خاص اشاره کرد. این روش همچنین در استرالیا برای ارزیابی مناطق پارک ملی کاکادو [۵] و همچنین دارایی های طلایی در ایالات متحده استفاده شده است و به عنوان ابزاری ارزشمند در ارزیابی زمین هایی که قبلا استفاده شده و در حال حاضر کارایی ندارند و احتمال آلودگی آنها وجود دارد ، استفاده میشود . [۶]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Diamond, Peter A.; Hausman, Jerry A. (1994). "Contingent Valuation: Is Some Number better than No Number?". Journal of Economic Perspectives. 8 (4): 45–64. doi:10.1257/jep.8.4.45. JSTOR 2138338.
  2. See, for example, Robert Simons and Kimberly Winson-Geideman, Determining Market Perceptions On Contaminated Residential Property Buyers Using Contingent Valuation Surveys, Journal of Real Estate Research 27-2, 2005, pgs 193-220
  3. See, for example, Bill Mundy and Dave McLean, The Addition of Contingent Valuation and Conjoint Analysis to the Required Body of Knowledge for the Estimation of Environmental Damage to Real Estate, The Journal of Real Estate Practice and Education, 1998, "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2007-10-10. Retrieved 2007-06-30.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  4. Shari S. Diamond, Reference Guide on Survey Research (2nd), Reference Manual on Scientific Evidence, Federal Judicial Center, 2000
  5. Carson, Richard T.; Wilks, Leanne; Imber, David (1994). "Valuing the Preservation of Australia's Kakadu Conservation Zone". Oxford Economic Papers. 46 (Special Issue on Environmental Economics): 727–749. doi:10.1093/oep/46.Supplement_1.727. JSTOR 2663496.
  6. Kilpatrick, John A., Valuation of Brownfields, Chapter 29 in Lexis-Nexis Matthew Bender's Brownfield Law and Practice, 2007

پیوند به بیرون

[ویرایش]

[[رده:پژوهش سیاست‌گذاری عمومی]] [[رده:روش‌های آمارگیری]] [[رده:اقتصاد زیست‌محیطی]]