کاربر:Mah.Amini/صفحه تمرین

آفاناسی آفاناسیویچ فِت (به روسی: Афана́сий Афана́сьевич Фет) (1820 - 1892) شاعر، مترجم و نثرنویس سده نوزدهم روسیه است. او در پاییز 1820 در ملک نوواسیولکی استان اریول چشم به جهان گشود. ابتدا نام خانوادگی او شنشین بود. بعد از سلب عنوان اشرافی از وی، نام خانوادگی فت را برای خود برگزید که برگرفته از نام خانوادگی مادری اوست. در سال 1873 تزار الکساندر دوم دوباره این عنوان اشرافی را به او برگرداند، ولی چون شاعر در جامعه ادبی روسیه دیگر به فت معروف بود، تا پایان عمر همان فامیلی را به کار می برد. به عقیده نیکراسوف، فت تنها شاعری است که می تواند با پوشکین رقابت کند.

زندگی نامه

او در 23 نوامبر1820 در املاک نووسلکی در نزدیکی شهر متسنسک استان اریول متولد شد، در 30 نوامبر طبق آیین ارتدکس غسل تعمید یافت و آفاناسی نام گرفت.

پدرش، کاپیتان بازنشسته، آفاناسی نئوفیتوویچ شنشین، متعلق به خانواده قدیمی شنشین بود که نمایندگان آن نیمی از کل منطقه متسنسک را در اختیار داشتند. او یک ملّاک ثروتمند بود که در روستا زندگی می کرد.

در ابتدا نام خانوادگی شاعر، شنشین بود. بعد از سلب عنوان اشرافی از وی، نام خانوادگی فت را برای خود برگزید که برگرفته از نام خانوادگی مادری اوست. در سال 1873 تزار الکساندر دوم دوباره این عنوان اشرافی را به او برگرداند، ولی چون شاعر در جامعه ادبی روسیه دیگر به فت معروف بود، تا پایان عمر همان فامیلی را به کار می برد.

در سال های 1835-1837، آفاناسی در مدرسه شبانه روزی خصوصی آلمانی «کروم» واقع در شهر ویرو استونی تحصیل می کرد. در این مدت او شروع به نوشتن شعر کرد و به زبان شناسی کلاسیک علاقه مند شد.

در سال های 1837-1838 در پانسیون «پاگُدین» زندگی می کرد و در آنجا برای ورود به دانشگاه آماده می شد.

در سال 1838 وارد دانشگاه مسکو شد. ابتدا در دانشکده حقوق و سپس در بخش زبان شناسی تاریخی دانشکده فلسفه تحصیل کرد و در سال 1844 از آنجا فارغ التحصیل شد.

در دوران تحصیل خود شروع به انتشار مطلب در مجلات کرد.

در سال 1840 مجموعه ای از اشعار فت با نام «لیریچسکی پانتیئون» با مشارکت آپالون الکساندریویچ گریگوریف، دوست صمیمی فت در دانشگاه منتشر شد.

در سال 1842 در مجلات «ماسکویتیانین» و «اُتیچستونیه زاپیسکی» مطالبی منتشر کرد. پس از

فارغ التحصیلی از دانشگاه، به عنوان یک افسر درجه دار وارد گارد ویژه شد.

در سال 1850، دومین مجموعه اشعار فت منتشر شد که نقدهای مثبتی از منتقدان در مجلات «ساوریمنیک»، «ماسکویتیان» و «اُتیچستونیه زاپیسکی» دریافت کرد.

آفاناسی فت درحالیکه اغلب در سن پتربورگ بود، با تورگنیف، نیکراسوف، گانچاروف و دیگر نویسندگان آشنا شد و همچنین به سردبیران مجله «ساوریمنیک» نزدیک شد.

در جنگ کریمه، او به عنوان بخشی از نیروهای محافظ سواحل استونی در بندر بالتیک بود.

در سال 1856 سومین مجموعه آثار فت زیرنظر تورگنیف منتشر شد.

در سال 1857، فت با ماریا پترُونا بوتکینا، خواهر منتقد معروف، واسیلی پترُویچ بوتکین ازدواج کرد.

در سال 1860 او املاک استپانوفکا در منطقه متسنسک استان اریول را خرید. درآمد حاصل از املاک، درآمد اصلی خانواده فت بود.

در سال 1867، آفاناسی فت به مدت یازده سال به عنوان قاضی منطقه متسنسک انتخاب شد.

در ملک استپانوفکا، فت شروع به کار بر روی خاطرات خود کرد که این اثر «خاطرات من» نام گرفت. این خاطرات در سال 1890 در دو جلد منتشر شدند و همچنین جلد «سالهای اولیه زندگی من» پس از مرگ او در سال 1893 منتشر شد.

او اشعار زیادی برای کودکان سرود. شاعر از سال 1873 وقت خود را صرف امور خیریه هم کرد. از سال 1883 تا 1891 اشعار او در چهار مجموعۀ شعر «آتش های شبانه» به چاپ رسیدند. آفاناسی فت در ادبیات روسی به شاعر نقاش شهره است.

فت افزون بر سرودن شعر، به ترجمه هم مشغول بود. او علاوه بر «فاوست» گوته و آثار آرتور شوپنهاور، اشعار سعدی و حافظ را نیز به روسی برگرداند.

مجموعه «از حافظ» شامل سخن مترجم و 27 شعر است که در سال های 1859 و 1860 از ترجمه دائومر، شاعر و فیلسوف آلمانی که در سال 1846 در هامبورگ چاپ شده بود، به وسیله فت به روسی برگردانده شدند و نخستین بار در سال 1860 در نشریه «سخن روسی» به چاپ رسیدند.

فت در 21 نوامبر 1892 در مسکو درگذشت. طبق خاطرات کاترینا کودریوتسوا، منشی او، فت قبل از مرگ بر اثر حمله قبلی، اقدام به خودکشی گرفته بود. آفاناسی فت در روستای کلیمیُنُوا، در املاک خانوادگی شنشین به خاک سپرده شد.