پرش به محتوا

گند سالار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گُند سالار فرمانده گند شاهنشاه در ارتش شاهنشاهی ساسانی بود. گند یگانی از ۴٬۰۰۰ هزار نیروی ویژهٔ دیلمی در خدمت شاهنشاه ساسانی بود. از روایت‌های تاریخ‌نگاران چنین برمی‌آید که بزرگ‌ترین واحد ارتش را «گند» و فرماندهٔ آن را گند سالار می‌خواندند و هر گند مرکب از چند «درفش» و هر درفشی شامل چند «وشت» بوده‌است.[۱]

واژه‌شناسی

[ویرایش]

«گند سالار» (< پارسی میانه: gund-sālār) به معنای «فرمانده گند؛ سرتیپ» از دو واژه ساخته شده‌است:

گند < پارسی میانه: gund < پارسی باستان: vr̥nda- «لشکر»[۲] + سالار < پارسی میانه: sardār < پارسی باستان: *sara-dāra- «سردار»[۳].


منابع

[ویرایش]
  1. «ارتش ساسانی». تاریخ فا.
  2. حسن‌دوست، محمد (۱۳۹۳). فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی. فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۵۸-۳. جلد چهارم: «ک - ی»، ص. ۲۴۴۷
  3. حسن‌دوست، محمد (۱۳۹۳). فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی. فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۲۸-۱. جلد سوم: «ر - ق»، ص. ۱۶۴۸
  • Kennedy, Hugh (2007). The Great Arab Conquests: How the Spread of Islam Changed the World We Live In. Philadelphia, Pennsylvania: Da Capo Press. ISBN 978-0-306-81740-3.
  • Zakeri, Mohsen (1995). Sāsānid Soldiers in Early Muslim Society: The Origins of ʿAyyārān and Futuwwa. Wiesbaden: Otto Harrassowitz. ISBN 978-3-447-03652-8.