محلی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /مَحلی/----/محلی (جمع محلات)

صفت نسبی

محلی

1. مربوط به محل خاصی و معمولا غیر از مرکز. اهل محل، بومی.
2. شیرین گرداننده چیزی را، شیرین یابنده.

زبان دیگر

• عربی

اسم مفرد

1. به زیور آراسته شده.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی:local
• ایتالیایی: regionale
• locale
• انگلیسی: vernacular
• territorial
• residential
• native
• local
• autochthonous
• autochthon
• sympatry
• somewheres
• somewhere
• sepoy
• patter
• patois
• localize
• localization
• localism
• local variable
• local network
• local mode
• local loop

• local line
• local government
• local color
• local center
• legman
• kangoroo court
• grass roots
• dialect
• costume
• brogan
• vernacularism
• square dance
• placename
• place
• overwrite
• local exchange
• traject
• step out
• scottish gaelic
• provincialism
• overrun
• off

• emplace
• decentralize
• sit in
• parochialism
• folklike
• folkish
• costumier
• costumer
• police action
• plateform
• sleep out
• safety lock
• witness stand
• dispensary
• luncheonette
• bear garden
• cordon
• songfest
• illuviate
• funeral home

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن